Kritische Kijk op Vaccinaties
Door Dr Patrick Quanten MD
Het overweldigende beeld dat aan het publiek gepresenteerd wordt door de leidinggevende wetenschap en geneeskunde, evenals door de media, is dat vaccinatie een veilige, wetenschappelijke procedure is die ons beschermt en de gezondheid veilig stelt. Doorheen de geschiedenis is het verhaal van vaccinatie er één van aanhoudende claims gekoppeld aan schijnbare successen, tragisch falen, en soms (hoewel uitzonderlijk) echte vervormingen van het objectieve bewijsmateriaal. De motieven hiervoor hebben zowel te maken met het slechtste als het beste van de menselijke natuur, maar ook met professionele kortzichtigheid en de onwil om huidige 'waarheden' in vraag te stellen. Dit is een strekking in de geneeskunde, zoals in alle orthodoxe beroepen, maar het weerhoudt de waarheid ervan om door te dringen in de leidinggevende praktijken en dit vele jaren langer dan echt nodig is.
De huidige methodes van immunisatie maken gebruik van levende vaccins (dit betreft inactieve vormen van het micro-organisme dat verantwoordelijk gehouden wordt voor een specifieke ziekte). De ziektes waartegen er 'beschermd wordt', door het gebruik van levende vaccins, zijn o.a. mazelen, rode hond, tuberculose, polio en gele koorts. Vaccinaties met dode vaccins gebeuren vooral tegen ziektes zoals cholera, griep, tyfus en paratyfus, kinkhoest, miltvuur en hondsdolheid.
De afhankelijkheid van immunisatie om bescherming te bieden tegen ziektes gaat voorbij aan de sleutelfactor in de uitroeiing – het immuunsysteem van het individu. De meeste denkwijzen, achter het concept van vaccinatie, stammen af van een filosofisch geloof over de oorzaak van ziekte, hetgeen ons begrip van het aangeboren, zelfregulerende mechanisme van het lichaam misleid. De mogelijkheid van het lichaam om zichzelf te beschermen tegen infectie houdt, natuurlijk, nauw verband met onderliggende factoren van welzijn en immuun doeltreffendheid. Dit betekent dat argumenten voor het vertrouwen op een gezond en efficiënt immuunsysteem om bescherming te bieden, echt wel zinvol zijn als we praten over een gezond kind, met optimale voeding, maar worden minder betekenisvol als het gaat over ondervoedde kinderen.
Is immunisatie veilig ?
- Dr Archie Kalokerinos: "Er is slechts 1 gecontroleerde proef geweest met het vaccin tegen pokken en dat gebeurde in de Filippijnen bij de eeuwwisseling, toen ze onder Australische heerschappij stonden. De cijfers waren werkelijk verrassend. Er waren dubbel zoveel sterftes bij de gevaccineerden dan bij de niet gevaccineerden. De enige mensen die pokken tweemaal kregen waren de gevaccineerden.
- Tussen 1973 en 1984 kwam één vierde van alle gerapporteerde gevallen van sclerotische polio voor kort na de vaccinatie, met 94% hiervan na toediening van de eerste orale dosis van het vaccin. 36% kwam voor bij mensen die in contact kwamen met gevaccineerde kinderen, en 82% hiervan nadat de contactpersoon zijn eerste orale dosis van het vaccin gekregen had.
- In 1982 en 1983 konden alle gevallen van kinderverlamming in verband gebracht worden met het vaccin. Er werd slechts 1 geval gerapporteerd waar het om een wild virus bleek te gaan. (Centers for Disease Control, Atlanta, Georgia)
- Een uitbraak van polio deed zich voor in Duitsland in de vroege jaren 1980 tengevolge van een vaccinatiecampagne. Het onderzoek dat hiernaar gebeurde resulteerde erin dat injecties voor dyfterie-kinkhoest-tetanus niet gelijktijdig mochten toegediend worden met het levend polio vaccin, omwille van het risico om 'geprovoceerde polio' op te wekken. (Een gebruik dat vandaag de dag nog steeds gehanteerd wordt!)
- Dr Robert Mendelsohn verklaarde na uitgebreid onderzoek dat "het gebruik van eender welk, levend of dood virus, in vaccins de kans zal doen stijgen, en niet dalen, dat uw kind de ziekte krijgt. Kortom lijkt het erop dat de meest efficiënte manier om uw kind te beschermen tegen polio erop neerkomt dat U zich ervan vergewist dat uw kind zeker geen vaccinatie krijgt."
- Rapporten uit de USA suggereren dat 1 op 100000 kinderen, die een vaccinatie tegen bof krijgen, hersenvliesontsteking zal ontwikkelen als rechtstreeks gevolg hiervan. Een studie in Joegoslavië stelt dit cijfer op een verbazingwekkende 1 op 1000. De Britse ervaring is al even dramatisch – met een suggestie van 1 kind op 4000 tot 11000 dat waarschijnlijk hersenvliesontsteking zal krijgen volgend op één of andere vorm van vaccinatie tegen bof.
- Dr Kalokerinos en Mendelsohn zeggen dat het vaccin tegen mazelen zelf een groot risico in zich heeft om hersenontsteking te veroorzaken, evenals andere ernstige aandoeningen zoals subacute sclerotische kinderverlamming, hetgeen bijna altijd fataal is omdat er een verharding van de hersensubstantie optreedt. Er is ook bewijs dat vaccinatie tegen mazelen ernstige reacties kan veroorzaken zoals ataxie (gebrek aan coördinatie van bewegingen), mentale achterstand, hersenvliesontsteking, stuiptrekkingen, éénzijdige verlamming en blindheid.
- Uit 'Science' Magazine in Amerika (26-3-1977): "Het HEW rapporteerde in 1970 dat niet minder dan 26% van de kinderen die een vaccinatie tegen rode hond kregen, tijdens nationale testprogramma's, pijnlijke gewrichten of artritis ontwikkelden. Velen onder hen moesten medische bijstand krijgen en sommigen werden gehospitaliseerd om te onderzoeken op reumatische koorts en reumatische artritis. In New Jersey toonde ditzelfde testprogramma aan dat 17% van alle ingeënte kinderen pijnlijke gewrichten en artritis ontwikkelden. – Het rapport wijst erop dat gedurende het voorgaande jaar er in de hele USA 87 gevallen van aangeboren afwijkingen bij de geboorte vastgesteld werden ten gevolge van een infectie van rode hond bij de zwangere moeder, maar de bovenvermelde cijfers tonen aan dat in de staat New Jersey alleen al 340000 kinderen blootgesteld werden aan ernstige gezondheidsrisico's door de immunisatie tegen de ziekte, waar er in deze staat slechts 12 gevallen met geboorteafwijkingen bekend waren in het voorgaande jaar, vóór het vaccinatieprogramma."
- Glen Dettman PhD wordt geciteerd in het boek "Dangers of Immunisation" ("Gevaren van Vaccinatie") terwijl hij beschrijft dat 30% van de volwassenen in Canada, die een vaccinatie kregen tegen rode hond, binnen 4 weken leden aan artritische aanvallen. Sommigen hiervan waren zo hevig dat ze de persoon kreupel maakten. Dr Dettman verklaart dat levende virussen van rode hond aangetroffen werden bij één derde van de kinderen en volwassenen die leden aan reumatische artritis.
- Het is heel dikwijls nog mogelijk om het virus te isoleren uit de aangetaste gewrichten van kinderen, die gevaccineerd werden tegen rode hond, zelfs maanden na de vaccinatie. Gelijkaardig, is het dikwijls mogelijk om virussen van rode hond te isoleren uit het perifere bloed bij vrouwen met aanhoudende artritis, tengevolge van vaccinatie. Deze virussen kunnen aanwezig blijven tot 8 jaar na de vaccinatie, hoewel er een normale immuunreactie plaats vond. Dit, zo wordt verondersteld, kan een reden zijn voor de chronische gewrichtspijnen van vele mensen.
- De grootste bedreiging van rode hond is voor het ongeboren kind en men zou veronderstellen dat verloskundigen zeker gevaccineerd zouden moeten zijn, om te voorkomen dat zij hun vrouwelijke patiënten besmetten. Het 'American Medical Association Journal' rapporteerde dat 90% van de verloskundigen en gynaecologen geweigerd had om zich te laten vaccineren.
- Professor Stewart schrijft in het 'British Medical Journal' in 1983: "Het Pertussis vaccin (kinkhoest) heeft een standvastige notatie, zowel in gepubliceerde als ongepubliceerde werken sinds 1933, als zijnde neurotoxisch en staat ook bekend om andere nevenwerkingen. Deze nevenwerkingen overtreffen deze van andere vaccins veruit en dit was al lang voordat er enige negatieve publiciteit in de media kwam bekend." Professor Stewart besluit dat de risico's van vaccinatie van eerstgeboren kinderen in het gemiddelde huishouden even groot zijn als de cijfers van de kinderen die kinkhoest krijgen.
- Door Dr William Torch, van de University of Nevada School of Medicine, werd ontdekt dat DPT (difterie, pertussis/kinkhoest, tetanus vaccin) verantwoordelijk zou kunnen zijn voor vele gevallen van wiegedood. Tijdens een onderzoek ontdekte hij dat twee derde van 103 kinderen, die stierven aan wiegedood, gevaccineerd werden met het DPT vaccin in de voorbije 3 weken.
- Professor Stuart's kijk op de gevaren van het kinkhoest vaccin in 1980 was de volgende: "Als we refereren naar gebeurtenissen in USA en Groot Brittanië in het begin van de proefperiode met het pertussis vaccin, als dit afzonderlijk toegediend werd, dan wordt het duidelijk dat door de opname van het pertussis vaccin in het driedubbele vaccin (DPT) dit eerder zal resulteren in negatieve reacties, waarbij het hart en het zenuwstelsel betrokken zijn. Zulke reacties omvatten shock, flauwvallen, stuiptrekkingen en beroertes, deze werden allen vastgesteld bij sommige kinderen die het pertussis vaccin afzonderlijk kregen toegediend in de beginperiode."
- Een onderzoek uit 1979 aan de University of California Los Angeles, gesponsord door de Voedsel en Medicijn Administratie (Food and Drug Administration), en nadien nog bevestigd door andere studies, suggereert dat in de USA ongeveer 1000 kinderen jaarlijks sterven als rechtstreeks gevolg van DPT vaccinatie, en deze overlijdens worden geklasseerd als wiegedood. Dit vertegenwoordigt 10 tot 15% van het totale aantal jaarlijkse gevallen van wiegedood in de USA (tussen 8000 en 10000 al naargelang welke statistieken gehanteerd worden).
- Dr Robert Simpson van Rutgers University, New Jersey en anderen stellen zich de vraag of het inspuiten in het lichaam van virussen van griep, bof, polio enz. door middel van vaccinatieprogramma's de mens niet 'opzadelt' met virus RNA. Dit zou de ontwikkeling van pro-virussen mogelijk maken, die slapend ergens in het lichaam zouden kunnen verblijven. De activering hiervan in een later stadium zou, zo wordt verondersteld, verantwoordelijk kunnen zijn voor ziektes als multiple sclerose (MS), Parkinson's, kanker en andere.
- De gezondheidsgeschiedenis van meer dan 3500 mensen die een vaccinatie tegen mazelen gekregen hadden in 1964 werd geëvalueerd en vergeleken met de geschiedenis van meer dan 11000 mensen, die niet gevaccineerd waren tegen mazelen en ongeveer 2500 van de partners van de gevaccineerde personen (een totaal van meer dan 17000 mensen). Het resultaat was dat vaccinatie tegen mazelen leidt tot een verhoging met 300% om de ziekte van Crohn te ontwikkelen en 250% meer kans op etterende dikke darmontsteking.
Onder normale omstandigheden vindt infectie en contact met micro-organismen plaats via een reeks van onderling afhankelijke gebeurtenissen, hetgeen resulteert in de activering van celverandering, die de B-lymfocyten voorbereiden om een indringer, die terugkeert, te herkennen en te deactiveren (of proberen dit te doen). Dit vindt er plaats als, tijdens de kindertijd, de normale ziektes van deze leeftijdscategorie één voor één overwonnen worden. Tegen de volwassenheid zal men immuniteit tegen deze ziektes bereikt hebben, en er wordt geschat dat slechts een klein gedeelte van de capaciteit van het immuunsysteem betrokken is geweest en gebruikt is bij deze verdedigingswijze, waardoor B-lymfocyten enkel deze ziekteverwekkers kunnen herkennen en uitdagen, waarop vroeger al gereageerd werd. De rest van de immuunfunctie blijft vrij om zich bezig te houden met andere taken.
Als echter het immuunsysteem kunstmatig uitgedaagd wordt via vaccinatie, waarbij giftig materiaal ingespoten wordt in de bloedbaan (niet de manier zoals een normale infectie plaats vindt), wordt er beroep gedaan op een groter engagement. Er wordt geschat dat wel 70% van de totale immuuncapaciteit op deze manier betrokken wordt (tegengesteld aan slechts 3 tot 7% bij een normaal opgelopen voorgaande infectie). De gevolgen van deze overdaad aan engagement van de immuunfuncties zijn onbekend. Maar de kans is groot dat een falen van het immuunsysteem het gevolg is, waardoor de persoon meer ontvankelijk is voor andere infecties, meer ten prooi zal vallen aan allergische reacties, en grotere kans heeft op ziektes waar een verstoorde immuunfunctie aan ten grondslag ligt.
Er wordt gesuggereerd dat een belangrijke factor in de stijgende tendens naar allergie, zowel te maken heeft met het lichaam als de geest. Onder de ziektes, die rechtstreeks verband houden met dit soort van aanslag op het immuunsysteem, horen wiegedood en multiple sclerose. Bij normale infecties (i.e. geen vaccinatie) reageert het immuunsysteem op antigenen van verschillende soort op een geordende en efficiënte manier. Bij kunstmatige stimulatie door vaccinatie is de reactie abnormaal en onnatuurlijk.
Is vaccinatie doeltreffend?
- Tegen het midden van de 20ste eeuw was er bewijs dat pokken al langzaam maar progressief aan het teruglopen was en dat vaccinatie tegen pokken meer sterftes veroorzaakte dan de ziekte zelf. Het voorkomen van pokken viel terug in heel Europa, ongeacht of vaccinatie al dan niet toegepast werd.
- Tuberculose bereikte zijn piek doorheen twee generaties. In New York was het sterftecijfer zeker heel hoog in 1812, maar was terug gevallen tot 37 per 1000 tegen 1892, toen Koch de eerste bacil kweekte en identificeerde. Het aantal was gedaald tot 18 per 1000 toen het eerste sanatorium zijn deuren opende in 1912. Na wereldoorlog II, voor antibiotica algemeen gebruikt werden, was het zelfs gedaald tot 5 per 1000.
- Cholera, dysenterie en tyfus bereikten op een gelijkaardige wijze hun piek en kenden ook een terugval buiten de medische controle om. Tegen de tijd dat men hun etiologie begreep, of hun therapie op punt stond, hadden ze al het grootste deel van hun belang verloren.
- Het gecombineerde sterftecijfer voor roodvonk, difterie, kinkhoest en mazelen van 1860 tot 1965 voor kinderen tot 15 jaar toont aan dat bijna 90% van de totale terugval van het sterftecijfer gedurende deze periode gebeurde voordat antibiotica en wereldwijde immunisatie tegen difterie geïntroduceerd werden. De verklaring voor deze terugval kan verband houden met een gewijzigde agressiviteit van de micro-organismen zelf, maar ook met verbeterde hygiëne, betere woningen en, natuurlijk, een grotere weerstand tegen ziekte, tengevolge van betere voeding.
- Dr Bernard Greenberg, hoofd van het Department of Biostatistics op de University of North Carolina School of Public Health, heeft officieel verklaard dat gevallen van polio met 50% stegen tussen 1957 en 1958 en met 80% tussen 1958 en 1959 na de introductie van massa immunisatie. In 5 staten van New England verdubbelde het aantal gevallen van polio, ruw geschat, nadat het polio vaccin geïntroduceerd werd. Toch manipuleerden, in het midden van de poliopaniek in de jaren 1950 onder druk om een magisch middel te vinden, de gezondheidsautoriteiten, om een tegengestelde indruk te wekken, de statistieken. Gevallen van polio werden hernoemd tot 'aseptische hersenvliesontsteking' of coxsackie virusinfectie. Dokters geloven nu eenmaal niet dat hetgeen ze zien dezelfde ziekte is, waartegen men beschermd zou moeten zijn, en daarom alleen al moet het wel iets anders zijn.
- In 1954 werden de vereisten voor een officiële diagnose van polio veranderd, hetgeen betekent dat je de cijfers, tijdens de jaren van epidemie, gewoonweg niet kan vergelijken met de cijfers nadat men de criteria gewijzigd had.
- In 1958 waren er ongeveer 800000 gevallen van mazelen in de USA, maar tegen 1962, het jaar vooraleer het vaccin op de markt kwam, was het aantal terug gezakt naar 300000. Gedurende de 4 volgende jaren, terwijl kinderen gevaccineerd werden met een onefficiënt en nu niet meer gebruikt 'dood' virus, zakte het aantal gevallen nog eens met 300000. In Groot Brittanië, ondanks bijna volledige immunisatie van kinderen, stijgt het aantal opnieuw.
- Het sterftecijfer van mazelen was even drastisch gedaald, ongeacht vaccinatie. In 1900 waren er 13.3 sterftes aan mazelen per 100000 mensen. Tegen 1955, voor de eerste vaccinaties tegen mazelen, was het sterftecijfer gedaald met 97.7%, naar slechts 0.03 sterftes per 100000 mensen. In 1978 toonde een onderzoek in 30 staten aan dat meer dan de helft van de kinderen, die mazelen kregen, gevaccineerd waren.
- Een epidemie van mazelen, waarbij 130 kinderen gehospitaliseerd werden en 6 ervan stierven, kwam voor in St Louis City en County, in 1970 en 1971 tot 1974. 430 gevallen deden zich voor gedurende een periode van 40 weken. In één bepaalde school ontwikkelden 19 kinderen, uit een groep van 90 gevaccineerde kinderen, mazelen, een faalcijfer van 20%. Klinische data werd ook nog doorgegeven van een andere school waar 125 kinderen mazelen kregen, ook hiervan was 28% gevaccineerd.
- Tijdens de winter van 1967-68 deed er zich een epidemie van mazelen voor in Chicago, waaruit men 2 lessen trok. Ten eerste, er was een hoog percentage gevallen bij gevaccineerde kleuters. Ten tweede, het falen van het intensieve vaccinatieprogramma in de scholen om een einde te stellen aan de epidemie van mazelen.
- Dr Beverley Allan van de University Department, Austin Hospital, Melbourne, Australia deed proeven op legerrekruten, die gevaccineerd werden met een verdund virus en stuurde hen dan naar een trainingskamp, dat bekend stond voor regelmatige epidemieën van rode hond. Vier maanden later brak er een epidemie uit en er werden 80% van de "beschermde" mannen besmet.
- De jaarlijkse sterftecijfers, per miljoen kinderen, voor kinkhoest gedurende de periode van 1900 tot het midden van de jaren 1970 viel aanzienlijk terug van een hoogtepunt van juist onder de 900 sterftes per miljoen kinderen in 1905. Tegen de tijd dat de vaccinatie op grote schaal geïntroduceerd werd, in het midden van de jaren 1950, was de sterfte gedaald met 80% of meer en deze daling heeft zich verder gezet, al is het aan een trager tempo.
- Een rapport in The Lancet (5-10-85) beschrijft een groep kinderen die geïnfecteerd waren met kinkhoest (bevestigd door de identificatie van het micro-organisme) en de meerderheid van deze kinderen was gevaccineerd.
- Volgens Professor Gordon Stewart, voormalig hoofd van een departement van de openbare geneeskundige dienst aan de Universiteit van Glasgow, "vaccinatie is op zijn best slechts gedeeltelijk efficiënt in het controleren van kinkhoest, en er is nooit bewezen dat het doeltreffend is om kinderen jonger dan 1 jaar te beschermen. Dit is nu net de groep van kinderen die in Groot Brittanië het meest bedreigd wordt door kinkhoest".
- Professor Stewart verklaart dat tijdens de uitbraken van 1974/5, en 1978/9 in Groot Brittanië, en van 1974 in de USA en Canada tussen de 30% en 50% van de kinderen die kinkhoest kregen volledig gevaccineerd waren.
- Griepvaccin om te beschermen tegen een komende griep epidemie bevat zelfs niet eens het betrokken griepvirus dat verantwoordelijk is voor de uitbraak, en kan hierdoor geen enkele bescherming bieden tegen een nieuwe soort griep.
Het centrale belangrijkste aspect om de controle over besmettelijke ziektes te verbeteren is de gastheer en zijn of haar immuunfunctie. Het immuunsysteem van het individu te versterken op een natuurlijke manier zou onze eerste bezorgdheid moeten zijn.
Enkele problemen met statistieken
- Voor 1954 werd een diagnose van polio gesteld op 2 klinische vaststellingen van verlamming, die tenminste 24 uur uit elkaar lagen (er was geen bevestiging door een laboratorium vereist). Na 1954, werd blijvende verlamming pas bepaald na 10 tot 20 dagen na het begin van de ziekte en nogmaals 50 tot 70 dagen later. Hetgeen als polio gediagnosticeerd werd voor 1954, zou na 1954 niet noodzakelijk meer als polio beschouwd worden.
- In juli 1955, in Los Angeles County, waren er 273 gevallen van polio en 50 gevallen van aseptische hersenvliesontsteking. Een jaar later waren er nog slechts 5 gevallen van polio en 256 gevallen van aseptische hersenvliesontsteking (2 ziektes waarvan de symptomen moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn).
- Recent ontwikkelde zich in China een aandoening die men 'Chinees Paralytisch Syndroom' noemt. Onderzoekers daar geloven dat deze ziekte, die voornamelijk kinderen en jonge volwassenen treft, een vorm is van kinderverlamming. Ze geloven dat het wijdverspreide gebruik van orale polio vaccins geresulteerd heeft in een mutatie van het virus en de ontwikkeling van een nieuwe paralytische aandoening. Dit wordt, natuurlijk, niet geregistreerd als polio, en dit zal dus de statistieken van de Wereldgezondheidsorganisatie voor de eliminatie van de ziekte, niet beïnvloeden.
- In sommige landen (zoals in Groot Brittannië) wordt AIDS gedefinieerd als iemand positief test voor HIV, gebruik makend van het ELISA systeem, en hierbij ook nog een aantal van wat men met AIDS verband houdende ziektes of symptomen heeft. Momenteel zijn er zo'n 30 ziektes of symptomen waar men uit kan kiezen. In andere landen (de meeste delen van de USA) is het noodzakelijk dat men een positieve HIV test heeft op zowel het ELISA systeem als op de Western Blot testmethode, en de persoon moet een aantal verband houdende ziektes of symptomen hebben alvorens men de diagnose AIDS stelt. In vele delen van Afrika, echter, door een gebrek aan mogelijkheden om testen uit te voeren en de kosten om deze te doen, kan een AIDS diagnose, en is ook meestal zo, gesteld worden enkel op basis van het feit dat de patiënt de symptomen heeft samen met een zekere mate van gewichtsverlies gedurende een korte periode.
- In onderontwikkelde landen, waar een slechte hygiëne is, komen er veel polio virussen voor. Bijna 100% van de kinderen ontwikkelen antilichaampjes ten gevolge van een besmetting in hun vroegere jaren. Men treft er zeer weinig gevallen van verlamming aan; in de grote meerderheid van de gevallen gaat het om lichtere ziektes en epidemieën zijn er onbekend. Waar er een hogere levensstandaard is, komen epidemieën om de paar jaren voor, en sclerotische polio is hier eerder de norm dan de uitzondering.
- Identificatie van de besmettende stof wordt niet altijd uitgevoerd, vooral niet tijdens epidemieën als de medische faciliteiten onder druk staan. Het is typisch dat de medische procedures zich tijdens een 'griepepidemie niet richten op het griepvirus, dat verantwoordelijk is voor de griep. Vele virale infecties zijn verantwoordelijk voor identieke griepachtige symptomen maar alle gevallen worden uiteindelijk opgenomen in de 'griepstatistieken.
Andere informatie
Het bloed zelf, indien gezond, kan een bacteriële en virale invasie deactiveren en controleren via zijn eigen samenstelling. Dit is grotendeels afhankelijk van een goed voedingspatroon. Vitamine C in het bloed is in staat om viruspartikels te deactiveren. Het is belangrijk om te beseffen dat de benodigde vitamine C niveaus om deze graad van bescherming te bereiken ver boven het minimumniveau liggen om een anti-scheurbuik effect te bekomen. De noodzakelijke hoeveelheden aan Vitamine C schommelen veel in tijden van stress, infectie, zwangerschap, alcohol- en tabakgebruik, het niveau van water- en luchtvervuiling, geraffineerde voedingsproducten, enz.. Voor zover het de immunologische verdediging betreft is er zeker een nood aan een optimale voeding. Dit is de laatste verdedigingslinie nadat de huid, de slijmafscheiding en de chemische factoren van het bloed gefaald hebben om de indringer te herkennen. Men beweert dat de alertheid van deze immuunreactie afhankelijk is van voldoende niveaus van Vitamine B6. Zowel Vitamine B6 als Vitamine C vereisen dat al de vele andere voedingsstoffen voldoende aanwezig zijn, om het mogelijk te maken om een hoog niveau van efficiëntie te bereiken.
- Dr Archie Kalokerinos heeft verreweg het meest belangrijke praktijkwerk verricht op dit gebied samen met Glen Dettmann, PhD, tijdens hun werk met kinderen van aboriginals in Australië. Dit staat beschreven in het boek "Every Second Child" ("Elk tweede kind"). Het sterftecijfer van de kinderen van aboriginals kende een drastische stijging in het begin van 1970, verdubbelde in 1970 en steeg zelfs verder in 1971. In sommige gebieden van het Noordelijke Territorium bereikte het sterftecijfer 50 op 100 baby's! Dr Kalokerinos bewees dat de doodsoorzaak was wat men noemde immunologische shock, of verlamming als resultaat van de samenwerking tussen voeding en het immuunsysteem; in dit specifieke geval ging het om Vitamine C tekort. Hij zegt: "Ik twijfel er niet aan dat sommige zogenaamde 'wiegedood' eigenlijk acuut Vitamine C tekort is, en dat dit zelfs voorkomt als het voedsel toereikend is... en dan is hun reactie op vaccins tegen infecties niet altijd goed. Eerst is er een verhoogd verbruik van Vitamine C, en dit vooral wanneer er verband is met tekorten in het dieet of het falen van absorptie door de darmen, en dit gaat vooraf aan een tekort aan Vitamine C in het bloed. Dit tekort verlaagt de immuniteit, en een vaccinatie maakt deze tijdelijke verlaging alleen maar groter. Een besmetting zoals longontsteking of maag- en darmontsteking is dan zeer waarschijnlijk... Zo kan een kind dus sterven enkele dagen na een vaccinatie". De extra druk op het immuunsysteem kan veroorzaakt worden door een infectie, of het kan door andere vaccinaties die rond dezelfde tijd toegediend werden.
Wat ook het betrokken mechanisme is, het is nu tenminste bewezen dat vele kinderen die achterop lopen qua voeding wel degelijk sterven na een vaccinatie. - De hoofdreden voor het gebruik van vaccinatie tegen mazelen is het voorkomen van de neveneffecten van de ziekte (die slechts incidenteel, en zeer, zeer, zelden voorkomen bij weldoorvoede kinderen) zoals hersenontsteking. De officiële schatting is dat kinderen die de mazelen krijgen ook aan hersenontsteking lijden in 1 op 1000 gevallen. Maar dit staat ter discussie, bij vorsers zoals Dr Mendelsohn, die beweert dat dit misschien klopt voor kinderen die leven in armoede en ondervoed zijn, maar zeker niet voor weldoorvoede kinderen in hygiënische omstandigheden, waar het niveau van deze verwikkeling van mazelen waarschijnlijk minder dan 1 op 100000 gevallen is.
Bewijs met betrekking tot een Vitamine A tekort bij deze kinderen is goed gedocumenteerd en toont aan dat:- - deze kinderen, die de ergste symptomen vertonen gedurende en volgend op de mazelen, de laagste niveaus van Vitamine A hebben
- - deze kinderen het meeste kans maken om oogsymptomen te ontwikkelen gedurende de mazelen
- - zij ook het meeste kans maken om koorts te krijgen boven 40°C en om gehospitaliseerd te moeten worden
- - dit de kinderen zijn die het meeste kans maken om te sterven aan mazelen
- - het supplementen geven van Vitamine A het risico op ernstige ziektes of op de dood, ten gevolge van mazelen, aanzienlijk reduceert.
- - in Afrika werd aangetoond dat het kindersterftecijfer ten gevolge van mazelen met 700% verminderde na supplementatie met Vitamine A
De waarheid is dat het vaccin zelf een groot risico met zich mee draagt om hersenontsteking te ontwikkelen, evenals andere ernstige aandoeningen zoals subacute sclerotische hersenvliesontsteking, hetgeen bijna altijd fataal is, doordat het een verharding van de hersensubstantie tot gevolg heeft.
Besluit
Informatie, die we via andere kanalen dan de officiële reclamecampagnes, die ons aanzetten om te vaccineren, verkrijgen toont ons een onrustwekkend en volledig ander beeld. Officiële bronnen zijn dikwijls snel om zulke studies terzijde te schuiven en rapporteren zonder een degelijk onafhankelijk onderzoek. Hoewel er een oprechte poging ondernomen wordt om de ziektes en sterftes bij kinderen te reduceren, mogen we de verborgen winst voor mensen en organisaties, die werken in dit gebied, niet uit het oog verliezen, zoals financieel gewin door de verkoop van miljoenen vaccins, de status verbonden aan het opeisen van een groot aandeel in het verbeteren van de volksgezondheid, een plaats in de geschiedenis, enz.. Sponsorgeld voor onderzoek met betrekking tot vaccinatieprogramma's wordt nooit gegeven zonder reden; lonende resultaten is wat men verwacht. Statistische informatie kan gemakkelijk gemanipuleerd worden om het doel te dienen, en hoe groter de druk om tot een bepaald resultaat te komen hoe groter de nood om een oplossing te vinden, ongeacht de middelen die hiervoor nodig zijn.
De sleutelfactor om een gezond en efficiënt immuunsysteem te bekomen en te behouden is een goede voedingsbasis. Als je het immuunsysteem voldoende ruggesteun geeft dan zal het je gezond houden, omdat het kan putten uit zijn natuurlijke bronnen en op een juiste manier kan leren uit zijn ervaringen, en op volledige capaciteit kan draaien om de indringers te verwelkomen. Kunstmatige aanvallen op dit immuunsysteem zijn niet alleen enorm duur, in termen van energieverspilling, maar gaan ook voorbij aan het normale leerproces van het lichaam, waardoor het kwetsbaarder achterblijft dan tevoren. Tengevolge van vaccinatie wordt de persoon eerst onderworpen aan een massale onnatuurlijke aanval, die grote hoeveelheden energie opslorpt en weghaalt van andere taken, en het blijft dan achter in een kwetsbaardere toestand dan tevoren, tengevolge van een onvoldoende leerproces; hetgeen de hoge cijfers voor herinfectie verklaart bij gevaccineerde mensen.
De toekomst op lange termijn zal ons het antwoord tonen. Ondertussen gaan we maar door met meer en meer onnatuurlijke genezingsmethodes te introduceren in ons leven, waarvan het resultaat niet bekend zal zijn in de eerste tientallen jaren. Het is droevig om te moeten vaststellen hoe weinig we leren uit vroegere ervaringen, en hoe gretig we zijn om eender wat opzij te schuiven, als het deze kunstmatige wereld die we gecreëerd hebben bedreigt.
Onthoud vooral, geen enkele vaccinatie is verplicht;
Angst opwekken is efficiënt om de schuld in jouw schoenen te schuiven;
Je bent waarschijnlijk de enige persoon die jouw gezondheid een warm hart toedraagt.