Vibrerend Leven

Door Dr Patrick Quanten MD

Gedurende de laatste vijfentwintig jaar is er veel wetenschappelijk bewijs beschikbaar geworden met betrekking tot de vibrationele energie van levend materiaal en het veld waarin het leven bestaat. Hoe meer we leren, hoe meer we ons bewust worden van het grotere plaatje, waarin we leven. Woorden als "God" en "Universele Energie" komen veel vaker voor in wetenschappelijke documenten dan ooit tevoren. Er wordt gezegd dat de wetenschap datgene bewijst wat de mensheid altijd al wist. Westerse wetenschap bewijst traditionele kennis.

Misschien wordt het tijd voor ons om eens te gaan neerzitten en te proberen het plaatje zo volledig mogelijk te maken met de informatie die we verkregen hebben. We moeten het bredere plaatje altijd in gedachten houden, vooral omdat het tegenwoordig zo gemakkelijk is om verloren te lopen in de details. We worden gebombardeerd met allerhande details om ons in verwarring te brengen. Het lijkt er heel erg op dat de machten-die-zijn naar voren komen met het exact tegenovergestelde op het ogenblik er iets bewezen is. Dit resulteert in mensen die dingen zeggen als "Als je alles gelooft wat men vertelt, dan kan je niets meer eten; dan kan je niets meer doen." Duidelijkheid is niet iets dat op het prioriteitenlijstje van de overheid staat, en verloren in de verwarring is het veiliger voor de mensen om de officiële versie te geloven, en zich niet buiten de menigte te begeven.

Hier is iets om in overweging te nemen.

Alles is energie. Er bestaat energie zonder lichaam, zonder een materieel aspect, en er is energie met materie. Alle materie is een fysieke uitdrukking van een energie. Alle materie heeft een vibrationeel, energetisch veld, waarvan het centrum een deel is van de fysieke driedimensionale wereld, die we waarnemen.

Energie is overal. Onze moderne wereld zou niet kunnen bestaan zonder de golfachtige communicaties, waarop we tegenwoordig voor de meeste dingen vertrouwen. Denk aan de variëteit van draadloze interacties, van je afstandsbediening van TV en DVD en afstandbediening van de autosloten, tot radio, Tv-signalen, mobiele telefoons, radar, satellietcommunicatie, enzovoorts. De wetenschap oude stijl wilde ons laten geloven dat deze communicatie mogelijk is omdat in de lucht de éne molecule tegen de andere botst en de vibrationele frequentie van het signaal van de verzender "doorgeeft", de tweede molecule doet dan hetzelfde en zo gaat het door tot het signaal de ontvanger bereikt. Het zou moeilijk te begrijpen zijn hoe miljoenen signalen tegelijkertijd door dezelfde lucht kunnen doorgegeven worden, waarbij dezelfde moleculen gebruikt worden om deze informatie door te geven, zonder verstoord te worden door een ander bericht, dat de andere kant op gaat. De enige manier waarop dit kan gebeuren is als elke verzender een golf opstart die volledig verschillend is van de volgende en die hier niet in stoort, zodat ze allemaal vrij door dezelfde ruimte kunnen reizen en vrij gelukkig kunnen samenleven. Met andere woorden, het is niet het fysieke contact tussen snel bewegende moleculen (materie) die de informatie door de ruimte voert, maar een energetische golf, niet het botsen van materiële deeltjes. Dit helpt ook te verklaren waarom dezelfde radiosignalen door de kosmische ruimte reizen (bijna materievrij, aangezien er geen atmosfeer is) en ook daar "gelezen" kunnen worden.

Dit golfachtige communicatiesysteem is een heel natuurlijk fenomeen. Laten we even snel kijken hoe onze fysieke wereld vorm krijgt.

Elk chemisch element heeft zijn eigen vibratie en veld. Dit betekent dat het heliumatoom een andere golf verstuurt, een andere energie, dan het waterstofatoom en weer verschillend van zuurstof, stikstof, calcium, enzovoorts. Het is het verschil in energieveld dat condenseert naar een verschillende atoomstructuur en dus naar een verschillend chemisch element. Het fysieke element is een rechtstreekse weerspiegeling van een zeer specifieke energie van het veld.

Alle combinaties van deze elementen resulteren in een groot aantal moleculen. Combinaties worden gemaakt op basis van bipolaire elektrische ladingen van de atoom-elektron verbindingen, die sommige atomen toelaten, meer dan andere, om zich met specifieke atomen te verbinden, waardoor een variëteit aan moleculen gevormd wordt. Deze moleculen, zoals we nu weten, vormen zich onder zeer specifieke omstandigheden, en alleen maar dan. Elk van de verschillende moleculen, die aangetroffen worden in de natuur hebben een verschillend energieveld en verschillende vibrationele eigenschappen. Water (H2O) is verschillend van kalk (calciumcarbonaat), of zuurstof (O2), of enkelvoudige suikers (glucose).

Moleculen verbinden zich tot grotere structuren zoals vetten, aminozuren, peptiden, meervoudige koolhydraten, en proteïnen. Elk heeft een verschillende vibratie, en de combinatie van moleculen, elk met zijn eigen golfachtig energieveld, vormt een nieuwe en verschillende golf als deze structuren zich verbinden, samengebracht door elektromagnetische krachten. De manier waarop deze natuurlijke structuren zich ontplooien weerspiegelt ook een specifieke energetische golf. Binnen deze vetten en proteïnen, de grotere structuren, hebben de moleculen nog altijd hun eigen veld en vibratie, evenals de enkelvoudige elementen (atomen). Ze beïnvloeden allemaal elkaar in beide richtingen: elke verandering in de atoomvibraties verandert de moleculaire structuur en elke verandering in de moleculaire energiegolf zal de "waarde" van de atoomstructuur veranderen; en zo op en neer tussen atomen, moleculen en natuurlijke enkelvoudige structuren.

De combinatie van dit alles is in essentie al het niet-levende, maar natuurlijk, materiaal dat we kennen. Om het materiaal "levend" te maken, op een hoger niveau te brengen, moeten we op een zeer specifieke manier combineren en een intelligentie toevoegen aan de structuur, waardoor het in staat gesteld wordt te bewegen en een stofwisseling te voeren. Dit gebeurt wanneer een grote hoeveelheid van deze enkelvoudige levensstructuren samen komen en een cel vormen.

In een enkelvoudige celstructuur combineren atomen, moleculen en eenvoudige basisstructuren zich allen tot een grote "fabriek". Dit stamt af uit de intelligentie van het Leven, een kracht die een ademhalingsproces opstart binnen de structuur. Dit start een stofwisselingsproces, met andere woorden, iets wordt naar binnen genomen, gebruikt en verandert, en iets blijft er over. Het is de combinatie van deze activiteiten die "levend" bepalen: eten/ademen, stofwisseling, uitscheiden van afval. Een cel is nu geboren!

Als je een fabriek hebt, dan heb je een controlekamer nodig om alle activiteiten te controleren en om te verzekeren dat het productieproces resulteert in het gewenste eindproduct. Ook hier zijn de bouwstenen van de controlerende "computer" en "bestuurskamer" precies dezelfde als alle andere levende bouwstenen. Zij zijn de atomen, moleculen en enkelvoudige structuren die we eerder al tegenkwamen: de enkelvoudige materie, van waaruit alle andere materie ontstaat. In dit voorbeeld combineren deze structuren om het genetische materiaal van de cel, zijn DNA, te vormen. Een bepaald type energie resulteert in de vorming van een dubbele streng DNA helix, die op zijn beurt zijn eigen zeer specifieke fabriek produceert, zijn eigen specifieke cel. Het is het energieveld dat het aantal en de specifieke opeenvolging van de aminozuren, die het DNA vormen, bepaalt. Op zijn beurt bepaalt dit de soort cel die geproduceerd zal worden.

Het dubbele helix DNA werkt als een radiospoel, het ontvangt de golfachtige informatie uit de ether, op eenzelfde wijze als je radio de onzichtbare radiosignalen opvangt. Jouw DNA "luistert" naar specifieke informatie op specifieke radiofrequenties en als deze golven door de helix stromen dan wordt deze gesplitst. De plaatsen waar het DNA split zullen een kopie produceren van dat deel van de genetische code, en terwijl het DNA door de golf stroomt en zich terug sluit, onthecht deze kopie zich van het origineel. Nu draagt ze deze code naar de werkvloer van de fabriek waar ze precies past in een specifiek deel van het machinepark. Terwijl ze dit doet activeert ze dat deel om te produceren voor wat ze geprogrammeerd is en zo wordt, bijvoorbeeld, een hormoon samengesteld. Het resultaat hiervan is dat enkelvoudige natuurlijke structuren nu op aanvraag gemaakt worden. Zonder de enkelvoudige celstructuur zou de natuur deze enkelvoudige structuren enkel en alleen op een willekeurige manier kunnen maken binnen het universum. Door middel van het toevoegen van intelligentie aan een structuur, waarin alle structuren samen en als een eenheid vibreren, werkt deze structuur zelf als een mini-universum en maakt de structuur aan die het nodig heeft. Dit concentreert en dirigeert het leven lang een bepaald pad, aangezien het cellulaire universum opgebouwd wordt op een minder georganiseerd universum en vormt een goed-geöliede, goed-georganiseerde, samenwerkend-voor-het-grotere-goed eenheid.

Elke enkelvoudige celstructuur heeft zijn eigen handtekening van vibrationele frequentie en eigenschappen. Binnen in deze structuur heeft elke molecule en elk element nog steeds zijn eigen vibrationele veld, dat specifiek is voor zichzelf. Al deze verschillende vibrationele velden dragen hun specifieke informatie doorheen het geheel van de andere velden en in het universum als geheel. Gelijkaardig beïnvloedt het universum, en alles erin, door het doorgeven van zijn golfachtige energieën, elke materiële structuur die er binnen ligt, tot het kleinste enkelvoudige element (atoom).

Als een groter veld concentreert en een cluster van cellen creëert, allemaal met gelijkaardige eigenschappen en structuren, dan herkennen we dit als een orgaan. Alle levercellen worden specifiek als dezelfde cellen geïdentificeerd. Afzonderlijke cellen die er hetzelfde uitzien en hetzelfde functioneren. Al deze cellen reageren op dezelfde energetische invoer, hetgeen resulteert in dezelfde openstelling van het DNA, hetzelfde deel wordt gekopieerd en dezelfde reactie van de fabriek. Nu zal elke cel van een orgaan hetzelfde doen op hetzelfde tijdstip, waardoor de boodschap versterkt wordt en er meer kracht toegevoegd wordt aan de boodschap.

Als verschillende organen combineren en als eenheid beginnen te werken, gelijkaardig aan wat de enkelvoudige structuren op cellulair niveau doen, dan heb je een levend organisme gecreëerd. De grootte kan enorm verschillen van een dinosaurus tot een amoebe, van mos tot bomen, maar het principe is hetzelfde. Nu vibreert het hele organisme op zijn eigen niveau, zich bewegend en levend op een gecoördineerde manier. Hoe complexer het organisme wordt, hoe groter de "controlekamer" (centraal zenuwstelsel) moet zijn, maar in essentie ontvangt het organisme zijn aanwijzingen vanuit de ether, op eenzelfde manier als de cel, en het atoom. Binnen een levend organisme heeft elk orgaan zijn eigen energieveld, zoals ook elke cel, elke enkelvoudige basisstructuur en elk atoom. Al deze voortdurend bewegende energieën vibreren gelijktijdig in het universum, en vertellen aan alle andere structuren wat er gebeurt. Op deze manier weet jij niet alleen of je al dan niet vrolijk bent, maar ook je lever en elke cel in je lichaam, elke proteïne, elke molecule en elk atoom weet dit. Zij reageren allemaal op verschillende golven en werken in eenheid voor de combinatie van allen, en voor hun specifieke zelf waar ze individueel naar "luisteren".

Het universum stopt hier niet. Het blijft maar door bouwen en je krijgt een idee van hoe het fysieke universum opgebouwd wordt en over de oneindigheid die het omarmd. Elk individu maakt deel uit van een grotere groep van mensen; jouw stam. Je hoort tot een bepaalde cultuur, en dit zorgt voor een set van geloofssystemen en een kijk op het leven, hetgeen bepaalt wat jij ziet als juist of fout, en dit verschilt van iemand die tot een andere groep behoort ("cellulaire groepen"). Dit geeft aan dat er verschillend gereageerd zal worden op de invloeden van verschillende energetische golven. De verschillende culturen vallen samen onder rassen ("organen"), en alle verschillende rassen behoren tot het menselijk ras ("lichaam"). Deze beïnvloeden allemaal elkaar en werken in eenheid, of laten we het anders stellen, alles wat één ras doet heeft een belangrijke invloed op het andere ras: organen in eenzelfde lichaam!

Het menselijke ras is een structureel deel van het leven op aarde. De aarde is een deel van het zonnestelsel, nog een andere werkende eenheid. Denk eraan hoe wetenschappers hebben ontdekt dat de zonneflikkeringen het menselijke gedrag op aarde beïnvloeden. We weten al veel langer dat de maancyclus zeer nauw betrokken is met al het leven op aarde: planten groeien anders tijdens de verschillende maanfasen; in het wild werd geobserveerd dat het gedrag van dieren verandert met de maan; en er is het effect op mensen, zoals de invloed van de menstruatiecyclus en de psyche.

Het gaat nog verder, het zonnestelsel is een georganiseerd deel van de Melkweg, waar weer alles een rechtstreekse energetische invloed heeft op al het andere. Dan zien we dat het universum, of het kleine deel dat wij zien, gevuld is met nevels en sterrenstelsels en andere "Melkwegen", die allen hun eigen universums hebben. Als we in de verte kijken dan geeft dit ons de indruk dat we op een elektron zitten, dat we het atoom (de zon) zien, en deeltjes van de molecule (de Melkweg). Maar we hebben geen idee van welke enkelvoudige basisstructuur deze molecule, onze molecule, een deel is en we kunnen zeker niet vatten of ons beginnen voor te stellen hoe de cel waarin wij leven eruit ziet. We hebben zelfs geen idee waar het voor dient of van welk productieproces wij deel uitmaken. Welk orgaan? Welk lichaam? En nogmaals, in welke wereld zou dat lichaam leven? En hoe zouden de andere structuren eruit zien waaruit die wereld samengesteld is? Het is letterlijk, eindeloos!

En dit alles is opgebouwd als resultaat van golven. Golven die informatie bevatten. Golven die iets betekenen! Alles in de natuur betekent iets! Het heeft een doel en het zal zichzelf uitdrukken. De fysieke wereld, het fysieke universum is een levende, voortdurend veranderende, uitdrukking van ontelbare golven, die samen bestaan, op een grote variëteit van niveaus.

Een eeuwig-ontwikkelende poel van informatie, die zichzelf bijwerkt en voortdurend leert.

Een poel van kennis zonder begin of einde.

Dit is Leven.