Torsie Golven
Door Dr Patrick Quanten MD
Als we onze geest willen uitbreiden en heel wat meer willen leren over hoe deze wereld in elkaar steekt en werkt, dan zullen we ons vertrouwd moeten maken met sommige concepten waarmee onze wetenschappers werken. Deze mensen steken hun tijd en energie al een hele tijd niet meer in het materiële. Zij concentreren zich nu op energetische velden, golven en trillingen met de kennis dat dit is waar de materie zijn oorsprong vindt.
Eens we volledig begrijpen hoe materie uit energie gemaakt wordt, dan staan we een hele stap verder om te begrijpen welke dingen een invloed uitoefenen op leven en gezondheid en hoe dit gebeurt. Het lijkt er nu op dat we niet in staat zullen zijn om het begin van materie te begrijpen totdat we onszelf vertrouwd maken met het concept van, onder andere, torsiegolven.
Rond 1900 was Nikola Tesla de eerste die experimenteerde met twee spiraalvormige draden. Hij voedde deze met alternerende stroom met een exact tegengestelde fase, waardoor het netto resultaat een nul elektromagnetisch veld was, het nulveld. Alhoewel de twee tegengestelde elektromagnetische velden elkaar uitschakelden, slaagde Tesla erin aan te tonen dat deze spiraalvormige draden in staat waren om energie te verzenden over heel grote afstanden. Hij ontdekte een volledig nieuwe vorm van energie. Onvoorstelbaar, maar deze golven verloren geen energie over afstand, hetgeen we wel zien bij normale elektromagnetische golven. Over extreem lange afstanden leek er helemaal geen verlies van betekenis van de energie te zijn!
Bijna vergeten, maar er werden vergelijkbare waarnemingen gedaan door de Russische astrofysicus Dr. Nikolai Kozyrev in de jaren vijftig. Tijdens de koude oorlog werden zijn studies geheim gehouden, maar sinds de val van de Berlijnse Muur begint de informatie door te filteren naar het Westen. In Rusland zijn er echter duizenden academici die onderzoek verrichten naar de initiële ontdekkingen van Kozyrev en de nieuwe vorm van energie.
Deze nieuwe energie is geen elektromagnetische energie, ze heeft ook geen verband met de zwaartekracht. Deze nieuwe vorm van energie is een spiraalvormige, niet-hertz-achtige, elektromagnetische golf, die door de ether reist met een snelheid van 109 keer de snelheid van het licht. Omwille van het spiraalvormige aspect van de golf staat deze bekend als torsiegolf. Deze golven worden niet-hertz-achtig genoemd omdat ze niet overeenkomen met de klassieke theorie van Hertz en Maxwell, waarin het gedrag van golven beschreven wordt. Volgens de onafhankelijke onderzoeker David Wilcock volgt de torsiegolf het pad van een perfecte phi-spiraal.
De phi-spiraal vindt zijn oorsprong in de gulden rechthoek, die gebaseerd is op de Gulden Snede. De gulden snede, aangeduid door de Griekse letter phi, is de lengte van een lijn als deze verdeeld wordt in twee, waarbij het langste deel in verhouding staat met de totale lengte zoals het kleinste deel in verhouding staat met het langste deel. Of in wiskundige termen, A+B gedeeld door A is gelijk aan A gedeeld door B. Deze verhouding wordt uitgedrukt als phi. De gulden rechthoek, waarbij de langste zijde A in verhouding staat tot de kortste zijde B als phi, kan gebruikt worden om een spiraal te vormen, de Gulden Spiraal. Uitgaande van de gulden rechthoek kan men een tweede gulden rechthoek maken door van A de kortste zijde te maken en van A+B de langste zijde. Plaats deze rechthoek rechthoekig op de eerste. Blijf dit proces herhalen en door een lijn te trekken doorheen de hoeken van de rechthoeken verschijnt een spiraal, die eindeloos doorgaat van het centrum naar buiten toe, steeds grotere en grotere spiralen vormend. Dit noemt men de phi-spiraal, omdat ze gebaseerd is op de Gulden Snede.
Einstein en Dr Eli Cartan voorspelden het bestaan van statische torsievelden in 1931. Torsievelden kregen nooit veel aandacht in de fysica totdat Kozyrev hun bestaan echt ontdekte.
Tom Bearden ontdekte dat de basisgolf in de elektromagnetische golf een torsiegolf was. Dit is de golf die overblijft als twee tegengestelde elektromagnetische velden elkaar beïnvloeden en elkaars elektrische en magnetische veldcomponenten neutraliseren. Het resultaat is een longitudinale golf die in dezelfde richting vibreert dan ze reist; tot dusver een onbekend fenomeen.
Nu lijkt het erop dat torsiegolven een belangrijke rol spelen in het verklaren van onze fysieke realiteit. Ondanks het feit dat ze erg zwak zijn, kunnen ze gemeten worden door gebruik te maken van zeer gevoelige torsie balans apparaten, omdat ze minuscule krachten uitoefenen op materiële stoffen. Kozyrev was de eerste om dit soort instrumenten te ontwikkelen.
Torsiegolven zijn zowel statisch als dynamisch. Statische torsiegolven kunnen de vorm van een draaikolk aannemen, zoals we ook zien bij implosie. Deze statische torsiegolven kunnen een zeer lange tijd aanwezig zijn op een bepaalde positie binnen het speciale vacuüm. Kozyrev ontdekte ook dat torsiegolven door de ruimte kunnen reizen tegen fantastische snelheden, tot 109 keer de lichtsnelheid.
Hij merkte dat alle fysieke voorwerpen zowel torsiegolven kunnen absorberen als uitzenden. Door fysieke voorwerpen te schudden, door ze te vibreren, door ze te wijzigen, door ze te verhitten of af te koelen, genereren ze meetbare torsiegolven. Zelfs het verplaatsen van een voorwerp genereert een torsiegolf die gemeten kan worden. Elke beweging, of het nu het vibreren van een atoom is of de omlooptijd van onze planeten, het laat allemaal een teken achter in de ether onder de vorm van torsiegolven.
Tijdens het ronddraaien van gyroscopen ontdekte Kozyrev het opmerkelijke fenomeen dat deze kleine maar meetbare hoeveelheden aan gewicht verloren. Hetzelfde gebeurde met voorwerpen die hard geschud werden. Dit is, vanuit ons klassieke standpunt, natuurlijk totale nonsens. Als we geloven dat materie samengesteld is uit kleine harde balletjes (atomen), dan is deze waarneming een echt mysterie. Kozyrev toonde echter aan dat de gyroscopen tijdens het schudden of ronddraaien een beetje van de etherische energie verliezen, die de materiële gyroscopen gecreëerd heeft, aan zijn omgeving, de etherische achtergrond. Het is dit tijdelijke verlies van etherische energie dat verantwoordelijk is voor het gewichtsverlies van het voorwerp.
Nog een 'onmogelijkheid volgens de fysieke wet van Newton' in verband met torsiegolven werd naar voren gebracht door Bruce De Palma. Hij katapulteerde twee identieke stalen ballen met dezelfde snelheid en in eenzelfde hoek de lucht in. Het enige verschil tussen te twee ballen was dat één ervan ronddraaide aan een snelheid van 27.000 rotaties per minuut en de andere niet. De ronddraaiende bal bereikte een veel grotere hoogte dan de niet ronddraaiende. De ronddraaiende bal genereerde torsiegolven die het gewicht van de bal lichtjes verminderden, waardoor hij veel hoger kon geraken.
Kozyrev ontdekte ook dat sterren torsiegolf-achtige energie uitzenden en hij vermoedde dat dit het resultaat was van het ronddraaien van de sterren. Door de ster te observeren met een speciale telescoop, die torsiegolven kon meten, merkte hij dat de ster torsiegolven genereerde vanaf de lokatie, die de echte lokatie van de ster zou moeten zijn. De positie die aangeduid wordt door het licht dat van de ster komt, geeft de positie van de ster van vele jaren geleden aan, aangezien het licht van die ster vele lichtjaren nodig heeft om ons te bereiken. Dit duidde er dan op dat torsiegolven inderdaad wel moeten reizen aan enorm hoge snelheden, aangezien deze de ware positie van de ster op dit moment weergeven. Hij merkte zelfs dat torsiegolven gemeten konden worden vanaf een toekomstige lokatie van de ster! Dit zou erop duiden dat de snelheid waarmee torsiegolven reizen, de tijdsbarrière doorbreekt en verplaatst worden naar de toekomst. "Vreemder kan het niet!"
Aangezien de aarde ook torsiegolven uitzendt en omdat deze sterker zijn aan de polen zijn de experimenten van Kozyrev afhankelijk van geografische lokatie. Hij merkte ook dat de effecten enkel gemeten konden worden tijdens de koudste periodes van het jaar. In de zomer beïnvloeden intense torsiegolven van de zon deze van de experimenten. Onze zon is de grootste generator van torsiegolven in het zonnestelsel.
Torsiegolven stralen uit van elke materie en alle atomen zijn eigenlijk torsiegolfgeneratoren.
De in tegengestelde richting draaiende spiraalvormige elektromagnetische phi-golven van de implosiefysica van Daniel Winter, die spiraalvormig draaien naar de kern van het atoom, neutraliseren de bestanddelen van deze elektromagnetische golven, hetgeen resulteert in een torsiegolf. Het spiraalsgewijs bewegen naar het nulpunt van de elektromagnetische vortex creëert de volgende effecten:
- Het verzamelt een eindeloze hoeveelheid energie vanuit de implosie van de golven naar altijd groter wordende golflengtes. Hoe korter de golflengte hoe groter de energie is die de spiraalsgewijs bewegende golf vasthoudt.
- Het ronddraaiende veld van elektromagnetische energie verzamelt ook inertie of weerstand. Hoe groter de draaiing, hoe meer inertie er verzameld wordt.
Als we deze effecten grondig bekijken, dan kunnen we begrijpen waarom materie en energie uitwisselbaar zijn in de beroemde vergelijking van Einstein E-m x c2 en wat het precies is dat aan materie zijn vastheid en stevigheid geeft. Materie is een gecondenseerde vorm van verzamelde energie en inwendig bestaan er eigenschappen van inertie waardoor het zijn massa krijgt. In werkelijkheid is massa geen vaste structuur. Massa is een illusie van een vast iets. Deze illusie wordt in stand gehouden omwille van de verzamelde inertie in de golven. We hebben altijd geloofd dat inertie een onlosmakelijk verbonden eigenschap was van massa, maar nu blijkt dat het andersom is: de verzamelde inertie in een bepaald gebied van de ruimte van een ronddraaiend elektromagnetisch veld creëert een effect dat we waarnemen als massa.
Statische torsiegolven onder de vorm van draaikolken (vortices) in de ether en de spiraalsgewijs bewegende torsiegolven, die zich met supraluminale snelheid verspreiden, beginnen meer en meer aandacht te krijgen in de Westerse wetenschappelijke wereld. Sommigen voorspellen dat torsiegolven de ontbrekende schakel zijn in de zoektocht naar de eenmakingstheorie van Einstein. Het lijkt erop dat elektromagnetisme, zwaartekracht en torsiegolven allemaal tot dezelfde familie behoren; zij maken allemaal deel uit van de vibraties in de ether.
Het meest verbazende feit dat erop zou kunnen wijzen dat de eenmakingstheorie niet meer veraf is, is dat Kozyrev ontdekte dat menselijke gedachten en gevoelens ook torsiegolven genereren. Hij meette torsiegolven als direct resultaat van bepaalde veranderingen in de emotionele status. Hij bewees, in feite, dat bewustzijn verband houdt met vibraties in de ether.
Torsiegolven zouden wel eens de natuurlijke verklaring kunnen zijn voor telepathie, de kracht om gedachten te lezen. En aangezien torsiegolven materie beïnvloeden, zou dit ook psychokinese, de kracht om fysieke voorwerpen te veranderen door gebruik te maken van gedachten, kunnen verklaren.
In 1984 toonde Dankachov aan dat statische torsiegolven ook in water gememoriseerd konden worden. Water blijkt een goed medium te zijn om statische torsievelden op te slaan. De overleden Jacques Beneviste bewees uitgebreid dat water de mogelijkheid heeft om de samenstelling van de chemische stoffen die het met zich meegevoerd had te onthouden. Homeopathie gebruikte deze kennis voor het maken en overdragen van informatie (de remedie) naar de patiënt. Deze kenmerken kunnen ook overgedragen worden van een fles water naar de volgende, gewoon door deze twee flessen naast elkaar te plaatsen. Het torsieveld van de eerste fles zal op deze manier overgedragen worden aan de tweede fles.
Professor Dr David Schweitzer evenals Dr Masaru Emoto zijn erin geslaagd om dit geheugeneffect van water te fotograferen. Het inprenten van de menselijke intentie in het water en in de ijskristallen die het vormt, toont het feit aan dat water de menselijke gedachten en emoties opneemt. De torsiegolven die gecreëerd werden door de menselijke intentie worden gewoon door het water 'opgepikt' en gememoriseerd. Op een onzichtbare manier wordt door dit proces de structuur van het water veranderd. Dr Emoto toonde aan dat na het bevriezen van het water deze veranderingen zich manifesteerden in een zichtbare vorm binnen de ijskristallen.
Met 'Geluid Energie Onderzoek' creëert men torsievelden die in water ingeprent worden door gebruik te maken van de technologie van torsiegolven. Men behandelt gedistilleerd water met torsiegolven. Het resultaat is gestructureerd water, dat bestudeerd werd door Dr Emoto. De ijskristallen vormden perfecte hexagonaal gestructureerde ijskristallen. Dit is nogmaals een indirect bewijs dat bewustzijn en torsiegolven met elkaar verband houden.
Misschien dat deze nieuw ontdekte soort golven de sleutel zijn om meer te begrijpen over de wereld waarin we leven. Ze lijken alleszins de basis te zijn voor de vorming van materie en de manier waarop de materiële wereld voortdurend verandert. Het andere zeer interessante kenmerk is dat we nu, voor het eerst, bewijs hebben van hoe gedachten het fysieke van onze levende wereld kunnen veranderen. Voor deze ontdekking konden we alleen aantonen dat gedachten en emoties ons leven beïnvloeden; nu weten we het.