Op Zoek naar de Waarheid

Door Dr Patrick Quanten MD

De Waarheid, en niets dan de Waarheid, zo helpe mij God.

Maar wat is de dekselse waarheid? Hoe weten we wat waar is en wat niet? We kunnen zelfs niet vertrouwen op onze zintuigen, want we weten dat wat we zien, of denken te zien, niet altijd de waarheid is, niet altijd juist is. Wat weten we dan eigenlijk over de waarheid, de echte waarheid?

Waarom zeg ik "de echte waarheid"? Wel heel dikwijls worden we aangespoord om dingen als waar aan te nemen, waarvan we achteraf ontdekken dat het verzinsels zijn. In een wereld, die gedomineerd wordt door reclame en politieke verhaaltjes, weten we niet meer wat er nog waar is. Mensen zeggen, je kan geen enkele politicus vertrouwen, ze zijn allemaal hetzelfde; en dan stemmen ze voor iemand in de valse overtuiging dat het deze keer anders zal zijn. Als nadien blijkt dat het niet anders is, zeggen ze opnieuw hetzelfde, en doen ze opnieuw hetzelfde, stemmen op weer een andere politicus. Maar verdorie, wat moet je anders doen? – Wel misschien kan je proberen iets meer te weten te komen over de echte waarheid, zodat de mogelijkheid groter wordt dat we ze herkennen wanneer we ze tegen het lijf lopen.

Hoe?

Laten we beginnen met te bepalen wat zeker niet de waarheid is, aangezien we het moeilijk vinden om te weten waar we moeten zoeken naar de waarheid, als we zelfs niet eens weten hoe deze eruit ziet. Misschien zouden we moeten beginnen om te kijken naar wat we herkennen, en beslissen of dit al dan niet waar is, of een ik-weet-het-niet.

Als iets waar is, dan moet dit de waarheid zijn voor iedereen. Als er een waarheid voor de éne zou zijn en een andere waarheid voor iemand anders, wie bepaalt dan welke de juiste waarheid is? Dit zal zeker een mens zijn, die toevallig aan het hoofd gezet is van de besluitvorming, of dit nu de regering is, de kerk of een andere organisatie. Dat zou betekenen dat zij de regels zouden kunnen opstellen naar eigen goeddunken, deze veranderen om hun eigen doel te dienen, en dat zij de waarheid zouden kunnen manipuleren wanneer ze dit geschikt achten. Dit lijkt meer op de wereld die ik ken, minder op de echte waarheid. Zie je wel: de echte waarheid! Het moet hetzelfde zijn voor alles en iedereen.

Meer nog, de echte waarheid moet hetzelfde zijn doorheen de tijd. Als datgene wat gisteren waar was vandaag niet langer waar is, dan vraag ik mezelf af wie dit veranderd heeft. Zou het kunnen dat de rivier besloten heeft dat ze moe is om naar de zee te stromen, en van gedachte verandert en dat ze nu naar de top van de berg gaat stromen? Zou het kunnen dat de lente beslist dat ze dit jaar te moe is en weigert om de winter op te volgen? Zou het kunnen dat leeuwen, met een overweldigende meerderheid, beslist hebben om vegetariër te worden op grond van een proces tegen dierenwreedheden dat voor de rechtbank der gazellen gevoerd werd? Neen, neen, de waarheid is de waarheid, eens en voor altijd, eeuwigdurend.

En er mogen geen uitzonderingen zijn. Dit zou weer eens betekenen dat er een waarheid is voor de één en een andere voor iemand anders. De waarheid was, is en zal altijd de waarheid zijn; hetzelfde voor alles en iedereen, geen uitzonderingen.

Met dit in gedachten kunnen we nu beginnen met onze lijst samen te stellen van dingen en ervaringen, waarvan we weten dat ze niet waar zijn, zoals:

• Een bepaald merk waspoeder wast witter dan eender welk ander.
• Het poetsen van uw tanden, driemaal daags, stopt tandbederf. - Hoe deden mensen het voor de tijd dat de tandpasta uitgevonden was? In welvaartstaten is er wel degelijk meer, en niet minder, tandbederf nu dan honderd jaar geleden.
• Roken veroorzaakt longkanker. - Niet iedereen die rookt krijgt longkanker; niet alle niet-rokers blijven gespaard van longkanker.
• Dit specifieke medicijn geneest deze specifieke ziekte. - Niet alle mensen die het medicijn nemen worden beter; niet iedereen die het medicijn niet neemt wordt slechter.
• Kanker wordt genezen door radiotherapie en chemotherapie. - Elke dag sterven er mensen die deze behandeling ondergaan. Er zijn tegenwoordig meer mensen die sterven aan kanker dan vijftig of honderd jaar geleden.
• Besmet raken met het HIV-virus leidt tot AIDS en tot de dood. - Er bestaat meer dan één HIV-virus. Er is geen vaststaand verband tussen het virus en het ziektepatroon. Vele mensen leven gezond ondanks dat ze HIV-positief zijn; waarvan de meerderheid geen anti-AIDS medicijnen neemt.
• Het afmaken van een groot aantal schapen en vee stopt de verspreiding van Mond- en Klauwzeer. - De ziekte blijft zich voordoen op plaatsen, die geen identificeerbaar verband hebben met reeds besmette dieren.
• Vrede wordt bereikt door legertroepen te ontplooien in probleemgebieden. - Jaren van toepassing van deze strategie hebben geen blijvende vrede gebracht in plaatsen zoals Noord-Ierland, Palestina, de Balkan, Cyprus en verschillende Afrikaanse landen.
• Meer geld maakt de mensen gelukkig. - Ja, heel zeker van?!
• Persoonlijke zekerheid wordt verkregen door uw eigen huis bezitten, een vaste job en een stabiele relatie te hebben. - De economie in de twee laatste decennia heeft, op verschillende manieren, bewezen dat een "goede job" in een oogwenk verdwenen kan zijn; de prijzen van huizen kunnen drastisch ineenstorten waardoor mensen in een, wat men noemt, negatieve vermogenssituatie terecht komen; en de liefde van je leven kan heel snel veranderen in je grootste nachtmerrie.
• Persoonlijke bezittingen, je doelstelling in je leven bereiken, populair zijn, .. geven iemand grote blijvende vreugde. - Bereiken waarnaar je gestreefd hebt maakt je natuurlijk gelukkig; maar eens het doel bereikt is, vervaagt het geluk al snel. Nieuwe doelstellingen en streefdoelen zijn noodzakelijk als je het eeuwigdurende denkbeeldige geluk wil najagen.
• Iets of iemand is verantwoordelijk voor mijn ziekte, mijn ongeluk of mijn onbekwaamheid. - Eens we de schuld elders hebben gelegd, voelen we ons niet beter, ziekte verdwijnt niet. Verwijten en schuld dragen niet op een positieve manier bij aan iemands "wel-zijn".
• Democratie levert het beste voor alle mensen. - Om verkozen te worden als een vertegenwoordiger moet men een meerderheid van medeburgers overtuigen dat men de beste persoon voor de job is; dat men eerlijk, betrouwbaar en volledig toegewijd is om de agendapunten van iemand anders tot uitvoering te brengen. Populariteit is het sleutelpunt, niet integriteit. "De meerderheid heerst" betekent dat individuen precies hetzelfde moeten doen als al de anderen, voor het welzijn van de samenleving. Wat "goed" is wordt beslist door de mensen, die de leiding hebben gekregen als vertegenwoordiger, niet door wat het individu voelt dat het beste voor hem of haar is.

En ga zo maar verder. Maak je eigen lijst. Stop hier niet; dit is maar een voorbeeld om ons op gang te helpen. Maar het toont wel aan dat de meeste dingen die we doen, geloven en naar leven, eigenlijk niet waar zijn. Hoe kan dat? Hoe kunnen we dat zeggen? Ten eerste hoe is dit kunnen gebeuren en ten tweede wat kan er anders zijn?

Wat kan ons verder helpen bij onze zoektocht naar de waarheid, de echte waarheid?

De wetenschap heeft vele dingen ontdekt; waarvan het merendeel niet aan u verteld wordt. Zelfs uiterst belangrijke ontdekkingen en ideeën zijn voor het publiek verborgen gehouden. Je denkt misschien dat er vandaag de dag zoveel informatie naar buiten komt dat er niets meer geheim gehouden kan worden. Dat is juist, maar wat is er krachtiger dan geheimen te bewaren? Ofwel de bewering, ofwel de persoon die de bewering maakt, in diskrediet brengen. Op die manier moet men zich er nooit meer zorgen over maken en men moet zijn eigen bewering niet meer verdedigen. Overtuig gewoon de meerderheid dat de andere bewering nonsens is, want door het winnen van de publieke opinie houden we vast aan de illusie dat de éne gelijk heeft en de andere ongelijk. Populariteit heerst, niet de waarheid.

Hier is een voorbeeld, ééntje maar, om dit punt te verduidelijken.

We worden voortdurend gebombardeerd met nieuws over medische doorbraken. Is er u verteld, door de media of op een andere manier, dat in juli 2001 onderzoekers van de Universiteit van Manchester in het Brits Medisch Tijdschrift (British Medical Journal) hun ontdekkingen gepubliceerd hebben in verband met het preventieve borstkankeronderzoek? Zij ontdekten dat het aantal gevallen van borstkanker bij vrouwen, die zich regelmatig laten onderzoeken, beduidend hoger ligt dan bij vrouwen, die nooit een onderzoek hebben laten doen. Men gaat ervan uit dat de mammografie zelf misschien het risico op kanker kan verhogen. Als we deze ontdekking in verband brengen met andere studies van de laatste dertig jaar dan versterkt dit de veronderstelling dat medische bijstand het ziek zijn sterk verhoogt. Eenvoudig gezegd: de waarheid volgens welke wij leven, die zegt dat medische bijstand ziektes voorkomt en geneest, is fout. Men vindt meer bewijs voor de stelling dat medische bijstand uw risico om ziek te worden verhoogt, en indien u al ziek bent de toestand verergert.

Een ander recent voorbeeld van hoe de gevestigde waarden, de autoriteiten (medische of andere) snel zijn om verklaringen, die hun niet aanstaan, belachelijk te maken en te negeren, is het resultaat van een lange en ernstige studie naar het effect van het drievoudige vaccin (bof, mazelen, rode hond). Deze studie toonde aan dat er absoluut een verband bestond tussen autisme alsook darmstoornissen en het toedienen van het drievoudige vaccin. Twee weken later publiceerde de regering haar eigen studie die "bewees" dat er geen bewijs was voor dit verband en dat het vaccin veilig gebruikt kan worden. Twee weken!! De originele studie heeft jaren in beslag genomen, maar werd naar de prullenbak verwezen door één gemene slag van de autoriteiten.

Vele Nobelprijswinnaars zijn belachelijk gemaakt en in diskrediet gebracht voor het rapporteren van onderzoeksresultaten die ongewenst waren. In plaats van hun ontdekkingen ernstig en met interesse te onderzoeken reageren de autoriteiten met angst en irritatie. De eerlijke wetenschapper wordt gebrandmerkt als dement – over zijn top heen -, of als wraakzuchtig – met een verborgen agenda.

Denk eraan: als het waar is, dan moet het waar zijn voor iedereen te allen tijde!

Daarom: als één persoon ernstig aangetast is door iets dan moet dit wel juist zijn; daarom is het de waarheid.

Ja, maar wacht eventjes! Dit betekent dat we niets meer kunnen eten of drinken; alles is slecht voor je. Dat kan ook niet waar zijn!

Het betekent dat alles potentieel slecht kan zijn; alles kan een negatieve invloed hebben; alles kan al het andere beïnvloeden. En dit betekent dat elke uitspraak in de vorm van "... heeft geen invloed op onze gezondheid - ... stelt geen gezondheidsrisico - ... is volkomen veilig - ..." niet waar kan zijn.

Wat nu?

De laatste twee decennia van de vorige eeuw heeft veel wetenschappelijk bewijs opgeleverd, dat in een totaal andere richting wijst. Bewijsmateriaal dat aantoont dat alle mensen en alle dingen in hun omgeving met elkaar verbonden zijn; dat communicatie zowel in ons lichaam als er buiten extreem snel en ver gaat; dat alle lichaamscellen zich alle gebeurtenissen, waarvan een persoon (dier) deel uitgemaakt heeft, nauwkeurig herinneren; dat geheugen niet moet vertrouwen op de hersenen of zich beperkt tot de grenzen van het leven, tot de tijd van geboorte tot de dood; dat fysieke materie een vorm van samengeperste energie is; dat geen enkele materie bestaat zonder energie, maar dat er veel energie is zonder materie; dat de wereld uit meer dan drie dimensies bestaat; dat tijd niet lineair kan zijn zoals wij het waarnemen; dat alle natuurlijk voorkomende atomen kunnen gemaakt worden uit helium en waterstof enkel door de temperatuur en de druk te veranderen; dat de natuur geen afval kent, alles wordt gerecycleerd; dat er voor elke kracht in de natuur, er een tegenwerkende kracht bestaat – zwaartekracht wordt opgeheven door een elevatiekracht; en zo veel meer dingen die men vergat om mij te leren tijdens mijn opvoeding op de school en de universiteit.

Wat doen we hier dan allemaal mee?

Laten we ons concentreren op de mens, aangezien deze mij lief is, omdat ik er zelf één ben – hoewel sommigen onder u dit in twijfel zouden willen trekken.

We weten nu definitief dat een mens bestaat uit een lichaam en een psyche. De godsdienst vertelt ons dat we hier nog een geest aan moeten toevoegen. Met het lichaam kan ik me akkoord verklaren omdat ik dat kan ervaren door de zintuigen: ik kan het zien, voelen, ruiken enzovoorts. De psyche is aanvaardbaar geworden aangezien er dingen zijn die door mijn zintuigen worden opgepikt, die ik niet direct kan verklaren door het concept van het lichaam. Soms ben ik me bewust van een gevoel – koude, een aanwezigheid, een slecht gevoel over iets. Er moet een niet-substantieel deel van me zijn; een deel dat geen lichaam heeft. Het lijkt mij alsof dat deel van mij méér weet dan de rest, aangezien het vaker juist dan fout blijkt te zijn als ik mijn "gevoel" volg. Deze kennis overstijgt de capaciteit van mijn hersenen; ik kan het niet verklaren met logische analyses. De psyche is het energetische deel van mij dat de show leidt. Het ego maakt deel uit van de psyche. Het lichaam is een uitdrukking van de psyche. De geest gaat zelfs nog verder dan de psyche; dit gaat ons begrip zelfs te boven. We hebben geen concept dat ons enig idee kan geven wat de geest eigenlijk is. Hoe weten we dan dat deze bestaat? Blijf nog even bij me; denk alleen maar, de waarheid is niet veranderlijk, tijdloos en kent geen uitzonderingen.

Het Lichaam

Het lichaam is een uitdrukking van de psyche. Het heeft geen functie uit zichzelf; de enige functie die het heeft is gebruikt te worden als een communicatiemiddel van de psyche. Waarom zou het lichaam dan belangrijk voor u zijn? Het is duidelijk dat datgene waaruit het gemaakt is niet duurzaam is; het is eigenlijk uiterst fragiel. Het heeft zeker geen gevoelens. Het slaat elk gevoel dat jij – je psyche – wil op en geeft dit door. Het lichaam ontvangt en verzendt boodschappen, die aan het lichaam gegeven worden. Het heeft hier geen gevoelens over. Alle gevoelens die erin opgenomen zijn worden door de verzender en de ontvanger – je psyche - gegeven. Wat uw lichaam voelt, of hoe uw lichaam aanvoelt, wordt doorgegeven door de psyche.

Het lichaam bestaat niet zonder de psyche. Als de psyche zich afscheidt van het lichaam, dan stoppen alle lichaamsfuncties en de materie begint te vergaan. De psyche is de regelaar, het lichaam de uitdrukking.

Dus, als het lichaam tekenen van ziekte vertoont, dan kan dit niet door zijn eigen toedoen gebeuren; het moet aan het lichaam verteld zijn dat het dit moet doen. De psyche moet het lichaam instructies gegeven hebben om zich te gedragen zoals het doet. Hieruit volgt dat een herstel aan het lichaam uiteindelijk het resultaat van de ziekte niet zal veranderen. De enige "genezing" moet liggen in een verandering van de instructies die aan het lichaam gegeven worden. De enige genezing voor ziekte is "het veranderen van je psyche".

De Psyche

De psyche is het meesterbrein achter de façade van het lichaam. Waarom in hemelsnaam zou mijn psyche mij pijn willen doen? Waarom zou mijn psyche al deze leugens willen opdissen? – Ooit gehoord van Ego?

Neen, neen wacht eventjes. Luister aandachtig. Schuif dit niet terzijde alvorens je hebt toegelaten dat dit verder gaat dan de grenzen die je zelf hebt opgelegd. Denk eraan wie die grenzen bepaald heeft. Juist ja, je eigen psyche. Ofwel beslis je om verder te gaan met je erachter te verschuilen, en dan zou ik willen voorstellen dat je niet de moeite doet om verder te lezen, ofwel laat je jezelf tenminste toe om te kijken wat er verscholen gaat achter deze grenzen. "De Zoektocht naar de Waarheid" eindigt hier voor jou als je niet verder wil gaan dan wat je zelf als je beperkingen ziet. Maar als je dit nu juist wel wil doen, of tenminste bereid bent om een kijkje te nemen aan de andere kant, volg me dan.

We komen later terug naar de psyche en het ego, en in veel groter detail.

De Geest

De geest is de echte "jij". Jouw geest is de waarheid zoals ze is. Hoewel de vorm die de geest aanneemt volledig ons begrip te boven gaat, moet ze er toch zijn omdat er een Waarheid moet zijn. Deze Waarheid moet nu, per definitie, onveranderlijk, tijdloos en zonder uitzonderingen zijn.

Dit betekent dat je altijd hetzelfde bent; je verandert nooit. Je hebt altijd bestaan en zal altijd bestaan, zoals je werkelijk bent. Zoals je werkelijk bent, onveranderlijk en tijdloos, moet je deel uit maken van de Kosmische Energie, die de scheppende kracht van het universum is, en hoewel de uitdrukking van deze kracht voor ons kan lijken alsof ze altijd verandert zal de Kracht zelf nooit veranderen, kan nooit en heeft geen behoefte om ooit te veranderen, omdat ze Perfect is zoals ze is. Jij bent een essentieel deel van deze Kosmische Energie, het Universele Bewustzijn. Maar, dit geldt ook voor je buur, en die kerel in de Amazone jungle. De hele Schepping is een vonk van het Universele Licht en hoort tot, is deel van, het Al. Dit Al is constant, kent geen uitzonderingen; dit Al is de Waarheid. En jij maakt er deel van uit. Meer zelfs, we maken er allemaal deel van uit; en de hele Schepping maakt er deel van uit. Eenvoudig gezegd: wat je aan je broeder doet, doe je aan Mij, en hieruit volgt omdat jij een deel van Mij bent, doe je het aan jezelf. Elke deeltje van de Schepping dat je verstoort, zal het evenwicht van de Schepping en die van jezelf verstoord hebben. Maar aangezien de Schepping nooit verandert, maakt dit geen verschil uit omdat fouten kunnen hersteld worden en hersteld zullen worden. Alle fouten zijn herstelbaar. Je kan je vergissingen rechtzetten, het is nooit te laat! In het koninkrijk van de geest, het Kosmische Bewustzijn, worden alle fouten onmiddellijk vergeven, en daardoor rechtgezet. Eenheid, evenwicht, zegen, hemel, sereniteit, geen van deze kan ooit, zelfs niet voor een kort moment, verstoord worden. Het is onmogelijk omdat de Waarheid nooit kan veranderen.

Ben je er nog?
Kan je dit geloven? Als dit allemaal waar is, kan iemand mij dan uitleggen waarom ik zo erg moet lijden? Als alles zo perfect is, waarom vind ik het dan zo moeilijk om voldoening in mijn leven te scheppen, laat staan perfectie? Waarom wordt ik gestraft voor mijn fouten en waarom maken die dan een dergelijk enorm verschil in mijn leven?

Laten we even samenvatten voor we verder gaan.

Het lichaam bestaat niet op zichzelf; heeft geen functie van zichzelf. Alle materie is enkel een uitdrukking van energie. In het hele concept van het universum betekent een lichaam niets.

De psyche is de energie die het lichaam gebruikt als een middel om zich uit te drukken. De psyche is waar het ego gehuisvest is. Iets wat we nog gedetailleerder moeten bekijken.
De geest is een vonk die rechtstreeks komt van het Universele Bewustzijn. Ze is perfect. Ze is constant. Ze maakt deel uit van de Universele Waarheid en hierdoor is ze, per definitie, de Waarheid. De geest is het "echte ding" aangezien ze integraal deel uitmaakt van de Grote Waarheid.

Dat gezegd zijnde, willen we nu enkele antwoorden vinden om het verschil te verklaren tussen al die larie en de "realiteit" die we in ons dagelijks leven ervaren.

Heb je jezelf ooit afgevraagd wat het doel van Leven is? Waarom zijn we hier? Waarom werden we in dit leven geboren, lijden onze weg er door heen en sterven dan? De enige reden moet zijn omdat het deel uitmaakt van een grote reis die we allemaal ondernemen; een reis die lang voor deze geboorte begon, en die zal voortduren tot lang na onze dood. Een reis die ons naar het bewustzijn zal voeren. Zijn in het Universele Bewustzijn betekent dat alles is zoals het is; alles is perfect; niets verandert. Dieren en planten leven zoals ze leven, zonder hun bestaan in vraag te stellen en ze zijn perfect gelukkig in hun bestaan, allen in perfect evenwicht met elkaar en met zichzelf. Met andere woorden, zelfs in zware tijden – droogte, aanval door een roofdier, ongeval, natuurramp – reageren deze dieren en planten zoals ze doen en zoals ze zouden moeten doen, omdat alles perfect is zoals het is. Het heeft allemaal zijn doel; alle dingen en gebeurtenissen zijn kleine tandwielen binnen de grote maalsteen van het Universele Paradijs. En hoewel alles perfect is, zijn geen van deze schepsels – geschapen dingen – zich bewust van zichzelf of van het Paradijs. Het Paradijs is, maar het is zich niet bewust van dat feit.

De geest van elk menselijk wezen is een essentieel deel van het Universele Bewustzijn; daardoor is deze onveranderlijk, tijdloos en foutloos. Maar "wij" zijn ons daar niet van bewust; de geest is gewoon maar zonder het zelf te weten. Opdat het Universele Bewustzijn zichzelf "gewaar" kan worden, zich van zichzelf "bewust" kan worden, moet het door een proces gaan om zichzelf te "vinden". Het moet reizen door een reeks ervaringen, die Het zal toelaten om zichzelf gewaar te worden, om zich van zichzelf bewust te worden. Dit kan bereikt worden door deeltjes van zichzelf af te zonderen van het Paradijs en deze deeltjes toe te laten om op reis te gaan, deze reis zal uiteindelijk noodgedwongen eindigen waar ze begonnen is, in Het Paradijs, het Universele Bewustzijn, omdat alles in de Schepping, alles wat er is, deel moet uitmaken van de Waarheid. Er kan niets zijn wat geen deel uitmaakt van de Universele Energie, de Bron van alle dingen die zijn, anders zouden we twee verschillende waarheden hebben, hetgeen onmogelijk is. Het bewustzijn, het niveau van waarneming, was de eerste breuk die geïntroduceerd werd in de psyche na de scheiding, waardoor de psyche een waarnemer werd in plaats van een schepper. Het Bewustzijn werd correct geïdentificeerd als het domein van het ego. Het ego, het "zelf", is een slecht bedoelde poging om jezelf waar te nemen zoals je zou willen zijn, in plaats van hoe je werkelijk bent. Eens de deeltjes terugkeren van hun reis zullen ze volledig en kompleet verenigd worden met de Bron, alleen nu zal de psyche "bewust" zijn; nu zal de psyche zich bewust zijn van zijn eigen wezen en van al het andere dat bestaat. Nu zal het Universele Bewustzijn zich van zichzelf "bewust" geworden zijn. Missie volbracht! Terug in het Paradijs, voor eeuwig!

Wat is er dan met deze reis? Hoe verklaart dit wat er met ons gebeurt?

Om "bewust" te kunnen worden zal de geest de veilige haven van het Paradijs moeten verlaten. Als ze dit doet, wordt de herinnering aan het Paradijs uitgewist, anders zou de geest nergens naar toe reizen en rustig blijven waar ze het goed had. Zou het niet dom zijn om zegen en eeuwig geluk achter te laten voor een stomme reis van kwelling, ontgoocheling en wanhoop? Dit verschilt niet van wat wij ervaren met onze aardse kinderen. We moeten ze uit de schuilplaats en weg van de bescherming van de ouders duwen, opdat ze hun eigen lessen in het leven zouden kunnen leren. Het Universele Bewustzijn, onze Vader, doet precies hetzelfde. En we verliezen de kennis over het Paradijs en het besef van samenhorigheid. Plotseling ervaren we onszelf als gescheiden van alle andere geesten, en gescheiden van onze Bron, onze Vader. Voilà, maak kennis met het "ego". En terwijl je het gevoel hebt dat je er helemaal alleen voor staat, ben je meer dan tevreden om het "ego" te aanvaarden als je gids doorheen dit deel van je reis. Het doet zichzelf voor als een uitstekende gids en het zal altijd voor je zorgen en je van het beste voorzien. Dit is de manier waarop ik mijn ego heb ontmoet en jij de jouwe. En nu hebben we dit besef dat we gescheiden zijn. We hebben volledig het zicht verloren op het feit dat we allen Eén zijn, en dat wat je een ander aandoet, je jezelf aandoet. Het ego houdt ervan om de leiding te hebben en zal alles doen wat nodig is om deze macht te behouden. Het zal elke truc gebruiken om de illusie van gescheiden-zijn te handhaven. Vertrouw op mij, ik ben een ego.

Nu dat we de spelers hebben ontmoet, kunnen we gaan kijken hoe het werkt.

Het ego heeft een eigenaardig gevoel voor tijd, en het is met dit gevoel dat je zoektocht kan beginnen. Het ego investeert zwaar in het verleden, en op den duur gelooft het dat het verleden het enige aspect van tijd is dat betekenis heeft. Aangezien in de realiteit tijd niet bestaat en de enige tijd die er is het "nu" is, creëert dit gevoel een scheiding van de Bron. De nadruk die het ego legt op schuld, stelt het in staat om zijn voortbestaan te garanderen door de toekomst voor te stellen als het verleden, waardoor het heden vermeden wordt. Door het gevoel dat je in de toekomst de prijs betaalt voor het verleden, wordt het verleden bepalend voor de toekomst, waardoor beiden blijven doorlopen zonder dat het heden hierin kan tussen komen. We bewijzen dat het heden niet echt bestaat door te zeggen dat tegen de tijd je een bepaald moment aanvoelt het al voorbij is en hierdoor tot het verleden behoort. Hieruit volgt dat "nu" geen betekenis heeft voor het ego. Het heden herinnert het enkel maar aan de pijn uit het verleden, en het reageert op het heden alsof het de verleden tijd is, en hoewel het verleden voorbij is, toch probeert het ego dat beeld te bewaren door erop te reageren alsof het het heden is. Het schrijft uw reacties voor op diegenen die je in het heden ontmoet, en dit vanuit een referentiepunt uit het verleden. Het zijn deze schaduwfiguren uit het verleden waaraan je moet ontsnappen. Zij brengen de pijnplekken in uw geest, zij schrijven je voor om in het heden aan te vallen als wraak voor een verleden, voor iets dat voorbij is. En deze beslissing zorgt voor pijn in de toekomst. Elke aanval of vergelding, die tegen een ander gericht is, is enkel en alleen tegen jezelf gericht, aangezien alle geesten één zijn bij de Bron, het Paradijs.

De boodschappen van het ego worden altijd van je weg gestuurd, in de overtuiging dat voor jouw gevoelens van aanval en schuld, iemand anders dan jijzelf zal lijden. En zelfs als jijzelf lijdt, dan nog zal iemand anders meer lijden. Om jezelf te overtuigen dat dit mogelijk is, dringt het ego er bij het lichaam op aan om pijn te veroorzaken door de ander aan te vallen, en dit wordt dan plezier genoemd en het wordt je aangeboden als zijnde het bevrijd zijn voor aanvallen. "De beste verdediging is de aanval". Maar alles wat je uitstuurt zal je terug ontvangen. Zoals je zaait, zo zal je oogsten. Als je je medemens met minachting ontmoet, dan is minachting wat je zal ontvangen. Val anderen aan en je leven zal op een permanent slagveld beginnen te lijken. Er kan geen vrede buiten jou bestaan, zonder dat er vrede binnen jou bestaat. Zij die geloven dat vrede verdedigd kan worden, en dat aanvallen een gerechtvaardigd middel hiervoor is, kunnen niet zien dat vrede zich binnen in zichzelf bevindt. Niemand treft een overeenkomst met een vijand zonder de haat te blijven koesteren over datgene wat hem ontnomen werd. Verwar wapenstilstand niet met vrede, noch een schikking met het ontvluchten van een conflict.

Er is geen veiligheid op het slagveld.

Wat betekent het als je sommige aanvallen ziet als onrechtvaardig tegenover jou? Het betekent dat er andere aanvalsvormen zijn waarvan je denkt dat ze wel rechtvaardig zijn. Aan sommige wordt dan een mening gekoppeld en deze worden dan beschouwd als zinvol. En slechts sommige worden beschouwd als zinloos. Als niet alle aanvallen zinvol zijn, alleen maar enkele, dan moet dit een vergissing zijn. Dan moeten ze allemaal zinloos zijn. Hoedt je voor de verleiding om jezelf als onrechtvaardig behandeld te gaan beschouwen. Vanuit dit gezichtspunt, zoek je naar een onschuld ten koste van iemand anders zijn schuld. Kan onschuld gekocht worden door jouw schuldgevoel aan iemand anders te geven? Als jij dit kan, dan kan iemand anders dit ook. De wereld zal alleen maar duister en bedreigend worden, gebaseerd op dit geloof.

Het is dus essentieel dat fouten vergeven worden, alsof ze nooit gebeurd zijn. Het is de psyche die de pijn, de aanval, plant en uitvoert. Dit betekent dat de psyche schuldig is en voor altijd schuldig zal blijven. Het is deze illusie die het ego je wil laten geloven. In dit geloof zal de psyche altijd slecht blijven, hetgeen een zonde is en niet rechtgezet kan worden. Zonde vraagt naar bestraffing, evenals fouten vragen om gecorrigeerd te worden, en het geloof dat straf een correctie is, is duidelijk gestoord. Ons strafsysteem heeft duidelijk gefaald in het "corrigeren" van de onrechtvaardigheid die gebeurde, evenals in het "corrigeren" van de dader van de onrechtvaardigheid. Als het niet altijd waar is, dan is het gewoonweg helemaal niet waar. Straf corrigeert niet en kan ook niet corrigeren. En zonde is geen fout, aangezien zonde zou betekenen dat de realiteit met succes geweld kan aangedaan worden. Zonde is de afkondiging dat aanval echt is en schuld gerechtvaardigd. De waarheid is dat het de psyche is die erin gelooft dat ze kan aanvallen. In werkelijkheid is dit niet zo, want als het wel zo zou zijn, zou je in staat zijn om aan te vallen en iemand anders te kwetsen. Maar door deze actie zou je jezelf kwetsen, hetgeen betekent dat je in staat zou zijn om de werkelijkheid van wat je geest is te veranderen. Dit is onmogelijk omdat er maar één realiteit kan bestaan, onveranderlijk, tijdloos en zonder uitzondering. Besluit: de psyche kan niet aanvallen, het ego wel.

Een ziek lichaam is zinloos. Ziekte is een manier om aan te tonen dat je gekwetst kan worden. Het is een getuige van je breekbaarheid, je kwetsbaarheid, en van je extreme behoefte aan de leiding van het ego. Het legt eindeloze voorschriften op om catastrofale gevolgen te vermijden. Ziekte is meer jou drang om leiding te vragen aan een leraar, die het antwoord niet weet. Wat ook de ziekte is, er is maar één remedie: de boodschappen veranderen die uw lichaam ziek maken. Pijn geeft aan dat het lichaam echt moet zijn. Pijn vraagt om aandacht. Maar toch is pijn, evenals plezier, onwerkelijk omdat zijn doel niet bereikt kan worden. Pijn zal altijd terugkomen; plezier zal nooit blijven. Denk eraan: Als het niet altijd waar is, dan is het helemaal niet waar. Liefde verandert echter nooit. Van jezelf houden betekent jezelf genezen; zij die ziek zijn houden niet van zichzelf. Daarom vragen ze naar de liefde die hun zal genezen, maar die ze voor zichzelf weigeren. Als ze de waarheid zouden weten over zichzelf dan zouden ze niet ziek kunnen zijn. Liefde is de Universele Genezer.

Het is onmogelijk dat één illusie minder ontvankelijk is voor de waarheid dan de rest. Maar het is wel mogelijk dat aan sommige meer waarde wordt gehecht. Geen enkele illusie bevat enige waarheid. Toch lijkt het erop dat sommige meer waar zijn dan andere, hoewel het duidelijk is dat dit nergens op slaat. Het enige dat een hiërarchie van illusies kan tonen is voorkeur, geen realiteit. Uw voorkeuren geven nog geen werkelijkheid aan je illusies.

Is het niet vreemd dat je de hoop op voldoening moet koesteren vanuit de wereld die je ziet? Op geen enkel vlak, op geen enkel tijdstip of plaats, is uw beloning iets anders geweest dan angst en schuld. Eén ding is zeker: de manier waarop jij het ziet, en het al sinds geruime tijd zo ziet, geeft je geen steun om je toekomstige hoop op te baseren, en geeft helemaal geen aanbevelingen voor succes.

Hoe moeilijk is het om te zien dat datgene wat vals is niet waar kan zijn, en dat datgene wat waar is niet vals kan zijn? Maar wat je jezelf geleerd hebt is zo een gigantische prestatie dat het aan het ongelooflijke grenst. Maar je bent erin geslaagd, omdat je dit wou, en je nam geen pauze om het te beoordelen, maar het was wel moeilijk om te leren en ingewikkeld om te begrijpen. Niemand die begrijpt wat jij geleerd hebt, hoe zorgvuldig je het geleerd hebt, en de pijn waar je doorgegaan bent om de eindeloze lessen, in elke vorm die je kon oproepen, te herhalen en te beleven, kan ooit nog twijfelen aan de kracht van jouw leervaardigheid. Er bestaat geen grotere kracht in de wereld. De wereld is er door gemaakt, en zelfs nu nog is de wereld van niets anders afhankelijk. De lessen die je jezelf geleerd hebt ken je door en door en zijn zo vastgeankerd dat ze als zware gordijnen ophangen en op deze manier de eenvoud en het voor de hand liggende verbergen. Zeg nu niet dat je deze eenvoudige dingen niet kan leren, ook al verschillen ze van wat je tot hiertoe als waarheid hebt aanzien. Want jouw kracht om te leren was sterk genoeg om je te leren dat jouw wil eigenlijk niet de jouwe is, jouw gedachten niet echt van jou zijn, zelfs dat je iemand anders bent. Nu staat deze oude leerstof tegenover de Stem van de Waarheid, die je vertelt dat de lessen van de Realiteit niet waar zijn; te zwaar om te leren, te moeilijk om te zien, en te tegengesteld aan datgene wat als de waarheid wordt beschouwd. Maar toch zal je dit leren.

In stilte worden alle vragen beantwoord, en wordt elk probleem rustig opgelost. In conflict en strijd kan er geen antwoord en geen oplossing liggen, want het doel ervan is om geen oplossing mogelijk te maken, en te verzekeren dat geen antwoord volledig kan zijn. Een probleem dat in een conflict terechtkomt kent geen antwoord, omdat het op verschillende manieren benaderd wordt. En wat een antwoord zou zijn, vanuit één standpunt, is geen antwoord vanuit een ander standpunt. Je bent in conflict. Dus zal het duidelijk zijn dat je geen enkel antwoord kan geven.

Een wereld zonder conflict is een wereld zonder verwijten en zonder schuld. Er kan geen aanval zijn, enkel volledige vergiffenis, niet voor gemaakte fouten, niet als erkenning van bepaalde vergissingen, maar vergiffenis omdat het allemaal goed is zoals het is. Vergiffenis omdat er geen schuld is, niet van jezelf, noch de schuld die je iemand anders wil geven. Vergeef anderen en vergeef jezelf want er is geen scheiding. Vergiffenis is jouw vrede, want hierin ligt het einde van de scheiding en het einde van de droom van gevaar en vernieling, zonde en dood; van razernij en moord, verdriet en verlies. Vergeef jezelf om jezelf te bevrijden, en anderen.

Vergiffenis is waar de wereld nood aan heeft, maar dat is omdat het een wereld van illusies is. Diegenen die vergeven bevrijden zichzelf van de illusies, daar waar diegenen die niet kunnen vergeven zich blijven vastklampen aan de illusies. Aangezien je alleen jezelf veroordeelt, zo kan je ook alleen jezelf vergeven.

Welk besluit kunnen we hieruit trekken?

Het feit dat waarheid en illusie niet kunnen verzoend worden, hoe hard je dit ook probeert, betekent dat waar en hoe je het probleem ziet, dit volledig moet aanvaard worden. Tot dat moment zal je een eindeloze lijst met doelstellingen, die je niet kan bereiken, najagen; een zinloze reeks investeringen van tijd en moeite, hoop en twijfel, elk al even nutteloos als het voorgaande, en een zeker falen zoals al het volgende ook met zekerheid zal falen.

De geest maakt gebruik van de psyche als middel om tot de uitdrukking van zijn Zelf te kunnen komen. En de psyche, die de geest dient, is vredig en vervuld met vreugde. Zijn kracht komt van de geest. Maar de psyche kan zichzelf ook zien als afgescheiden van de geest en zichzelf in een lichaam zien; waardoor de psyche zich verward met het lichaam. Afgescheiden van de geest kan de psyche niet denken. Ze heeft haar Bron van kracht verloochend, en ziet zichzelf als hulpeloos, beperkt en zwak. Ze denkt dat ze alleen en afgescheiden is, wordt aangevallen door legers en ze verschuilt zich in de broze schuilplaats binnen in het lichaam. Nu moet ze "houden van" verzoenen met "niet houden van"; fouten met vergiffenis.

Verspil hier niet meer tijd aan. Wie kan de zinloze conflicten oplossen die een droom voorschotelt?

Stop de droom – draai het Licht aan.

Stop het bedrog – zie de Waarheid.

Gun dit jezelf