Deeltje of Golf?

Is Leven Materieel of Energetisch?

Dr Patrick Quanten MD

Is het niet vreemd: het leven en hoe wij het ervaren? Het is zo verwarrend omdat we alleen maar delen ervan lijken te krijgen, nooit het hele verhaal. En al deze delen verwarren ons, want we hebben het beeld, dat deze puzzel moet worden, niet gezien. Tegenwoordig hebben we er problemen mee om te weten wat de waarheid is, omdat de informatie die ons verstrekt wordt zo tegenstrijdig is. De enige manier voor ons om te overleven en onze weg te vinden door alles heen is door gemakkelijkheidshalve die deeltjes van de informatie, die niet passen bij wat we het laatst gehoord hebben, gewoon te vergeten. Als ons verteld wordt dat rechtstreeks zonlicht dodelijk kan zijn, dan vergeten we voor het gemak dat het zonlicht vroeger bekend stond voor het geven en het onderhouden van het leven. Zonneschijn is goed voor alle levende dingen; er zonder kan er geen leven - zoals wij het kennen - zijn op aarde. En toch, als ons verteld wordt dat het gevaarlijk is dan weten we niet hoe we beide uitspraken moeten blijven geloven, hoe we deze moeten integreren, en we zijn onmiddellijk bereid om de "oude" uitspraak te laten vallen. We vervangen het éne geloof met het andere, omdat we geen mogelijke weg voor integratie zien. En toch toont de natuur, en het leven in het algemeen, ons dat alles tegelijkertijd mogelijk is. Het toont ons dat er een manier is, die wij mensen duidelijk nog niet gevonden hebben, waarbij alle tegenstellingen in harmonie samen kunnen zijn. Maar is dit ook mogelijk voor ons, eenvoudige mensen? Ik denk dat het antwoord een volmondig ja moet zijn. Het enige probleem dat er echt is zijn de beperkingen die we op onze zoektocht leggen. We doen dit voortdurend: we zijn erop gebrand om antwoorden te vinden voor onze gezondheidsproblemen, maar alleen maar door te zoeken in het fysieke koninkrijk. Alles wat daarbuiten ligt wordt gedoemd tot "de uitzondering". Als we echt de antwoorden willen kennen dan moeten we toelaten dat ze uit eender welke richting kunnen komen, zonder vooringenomen ideeën over wat mogelijk is en wat niet. En dat is precies waar het probleem ligt! En hier is hoe we dit kunnen oplossen.

We beginnen met wat we weten. De wetenschap weet dat licht tegelijk een golf en een deeltje is. Als we het bekijken (het onderzoeken, het testen) dan zullen we soms ontdekken dat het zich exact gedraagt alsof het een golf is en op andere tijdstippen doet het dingen alsof het een deeltje is. We weten dat dit verschil gemaakt wordt door de manier waarop we ernaar "kijken". Hoe we het experiment opzetten, wat we willen meten, bepaalt of we een golf of een deeltjes-aspect van licht zien. De wetenschap weet ook dat elk atoom in het hele universum op eender welk ogenblik een plaats, een snelheid en een richting heeft. Het probleem is dat we deze op een bepaald moment niet allemaal kunnen zien: als we de plaats van het atoom bepalen dan hebben we deze vastgelegd en hierdoor de snelheid en de richting weggenomen. Langs de andere kant kunnen we zijn snelheid en richting bepalen, maar dan kunnen we niet juist weten waar het zich bevindt omdat het voortdurend van plaats verandert. Als we "kijken" naar de plaats die elk atoom inneemt dan kijken we naar het deeltje, dat we een atoom noemen. Als we "kijken" naar zijn snelheid en richting, dan kijken we naar het gedrag van een golf, een voortdurend bewegend onderwerp zonder vast deeltje. Het is om zo te zeggen overal. Dit betekent dat elk atoom, of wat wij atomen genoemd hebben, bepaalde deeltjesachtige eigenschappen bezit en ook bepaalde golfachtige eigenschappen. Het kan zich gedragen als een deeltje en als een golf, afhankelijk van de manier waarop wij verkiezen om ernaar te kijken. Met andere woorden, op eender welk ogenblik gedraagt het zich zowel als een deeltje als zoals een golf, en het is enkel ons gezichtspunt waardoor bepaald wordt welke kant van het fenomeen we in de schijnwerper plaatsen. Alle moleculen zijn samengesteld uit atomen. Alle biologische structuren zijn samengesteld uit moleculen. Alle lichamen en lichaamsdelen zijn samengesteld uit biologische bouwstenen die gemaakt zijn van moleculen, die samengesteld zijn uit atomen. Hierdoor is elk levend lichaam, elke levende structuur, van een zandkorrel tot het menselijke lichaam samengesteld uit atomen. Elk van deze atomen is tegelijk een golf en een deeltje. En we weten ook dat we ze niet beiden gelijktijdig kunnen waarnemen: we zien ofwel het materiële gedeelte (het deeltje) of we nemen een golfachtige fenomeen waar. Als dit het geval is voor elke bouwsteen van ons lichaam en van onze materiële wereld dan zal dit zeker ook waar moeten zijn voor het resultaat van die constructie, het geheel van het bouwwerk, ons lichaam en de rest van de fysieke wereld, zoals wij deze waarnemen. Dus zien we de wereld zoals we deze willen zien. We kunnen het fysieke ervan waarnemen, of we kunnen zijn golfachtige bestaan waarnemen. We kunnen niet beide zien op hetzelfde ogenblik. We kunnen ons bewust zijn van een breder aspect van het leven; we kunnen weten dat waar we naar kijken niet het hele verhaal is, maar van waar wij zijn, met de middelen die wij ter beschikking hebben, kunnen we slechts één van beiden zien. Dit betekent dat de wereld waarin wij leven, de wereld die we om ons heen zien beiden is: deze is materieel en deze is energetisch (golfachtig). Dit is zo ondanks het feit dat de meesten onder ons de materiële wereld "zien". Als we ons echt open stellen om meer te ervaren dan worden we ons al snel bewust van het andere deel van de wereld. Buitenzintuiglijke waarneming, telepathie, intuïtie en verschillende andere ervaringen zijn echte indicaties van een wereld voorbij het zichtbare, voorbij het materiële. Als we dit allemaal richten op het menselijke leven dan zijn we ons wel degelijk bewust van deze twee te onderscheiden aspecten: het menselijke lichaam en de menselijke psyche. Er zijn voldoende niet-fysieke, niet-tastbare, delen van het leven zoals wij het kennen. Sommigen zouden het de ziel noemen; anderen voelen zich beter om te blijven bij enkele elementen zoals onze emoties, onze gedachten, ons mentale lichaam. De medische wereld is zeer hevig geweest om de standplaats van elke specifieke emotie in onze hersenen aan te tonen. Ze zijn uitzinnig aan het zoeken naar de plaats in de hersenen waar de psyche leeft. Ze is er niet. Waarom niet? Omdat de psyche een aspect is van de golfachtige eigenschappen van de atomen, waar ons lichaam uit samengesteld is, ons wezen. Dat specifieke aspect heeft geen plaats, het heeft snelheid en richting. De psyche is dat aspect van ons leven dat niet op één specifieke plaats kan vastgelegd worden. De hersenen wel. Maar de hersenen zijn dan ook een materieel deel en dit is niet het deel dat richting geeft aan ons leven, dat is dan weer de psyche. De hersenen is het deel waar we de psyche zouden plaatsen als we deze zouden kunnen doen stoppen met bewegen en deze konden "vastzetten" op een plaats, maar als we dit zouden doen dan zou het geen golf meer zijn en daarom zou het dan niet meer de psyche zijn. De wetenschap vertelt ons dat elke cel van het lichaam een geheugen heeft van alles dat ooit met ons gebeurd is. Elke cel heeft een psyche die onmiddellijk reageert op elke verandering van de omstandigheden. Ze heeft de hersenen niet nodig om instructies te geven; ze haalt deze uit de ether, rechtstreeks uit de golf energie waardoor ze omringd wordt en waarmee ze verbonden is en voortdurend mee in wisselwerking staat. Dit is waarom een toevallige ontmoeting met een loslopende leeuw in de binnenstad al je lichaamsfuncties verandert in een fractie van een seconde, om jou de best mogelijke kans op overleving te bieden. De hersenen zouden niet zo snel en accuraat kunnen reageren, omdat zij eerst de invoergegevens moeten analyseren, evalueren, coördineren en gepast reageren, de betrokken bijsturingen moeten verzenden, terwijl ze tegelijkertijd moeten voortgaan met de analyse en herziene gegevensinvoer om voldoende alert te blijven om te reageren op een voortdurend veranderende omgeving. Neen, elke cel van jouw lichaam is rechtstreeks verbonden met de golfenergie waarin ze baadt en hierdoor is ze niet alleen op eender welk ogenblik op de hoogte, ze is ook nog volledig juist en gecoördineerd in haar reacties. Hoe kan elke cel dit doen? Wel de wetenschap heeft ontdekt, maar niet aan jou verteld, dat het DNA een radio-ontvanger en -verzender is. Ons DNA voert een voortdurende wisselwerking met het energieveld rondom ons en hierdoor heeft elke cel een rechtstreekse verbinding, die golfachtige informatie vertaalt in deeltjesachtige informatie. Een verder gevolg van dit alles is dat het energieveld bepaalt wat er uitgedrukt wordt in de materiële wereld. De materiële kant van het leven is een uitdrukking van wat het DNA "leest" in de energetische wereld. Dit is waarom oude culturen altijd gesproken hebben over het spirituele leven als het hogere leven. Een andere reden hiervoor is dat de vibrationele frequentie van het spirituele, het energetische, hoger ligt dan deze van de fysieke uitdrukking ervan. Dit verklaart waarom het fysieke minder flexibel is in zijn benadering en zijn levensomstandigheden dan het spirituele. We zeggen dat de geest nooit sterft, maar het fysieke lichaam doet dit duidelijk wel. De lagere vibrationele frequentie niveaus beperken de reacties die beschikbaar zijn voor dat deel van de volledige levenservaring en stelt grenzen voor wat wel en niet verenigbaar is met het leven in dat specifieke formaat. Dit betekent dat er een heleboel meer mogelijk is op een spiritueel niveau dan er op een fysiek niveau bereikt kan worden. Hoe meer we ervoor kiezen om onze levens te laten beperken tot de grenzen die door de materiële wereld gesteld zijn, het fysieke koninkrijk, hoe beperkter onze levens zullen worden, hoe minder er mogelijk zal zijn. Als het spirituele dan de fysieke wereld schept, als de energetische wereld zich manifesteert in de fysieke, dan bestonden we toch al in de energetische wereld. Natuurlijk ook omdat de geest, de energie die het individu is, nooit sterft. Als we al bestonden op een niveau met meer mogelijkheden dan we hier op aarde ervaren, waarom zijn we dan in godsnaam naar hier gekomen?

Nu is de tijd aangebroken om terug te denken aan hoe kinderen leren, en hoe volwassenen hun lessen leren in het leven. Wanneer waardeer je dingen het meest? Als ze van jou afgenomen worden! Wanneer voel je de waarde van iets? Als het gebruik ervan aan banden gelegd wordt. Heb je je ooit gerealiseerd hoeveel je grote teen voor jou betekent? Waarschijnlijk wel als je hem ooit gebroken hebt, zwaar beschadigd of als hij geamputeerd is geworden. We zijn hier, we leven dit begrensd leven, opgesloten in een fysieke realiteit, omdat we moeten leren om de waarde en de mogelijkheden van de energetische wereld te waarderen. We zijn in een positie gedwongen, waar ons belangrijkste waarnemingspunt ons het leven toont vanuit een specifiek gezichtspunt. Het roept allerhande vragen op met betrekking tot waar het leven allemaal voor dient en hoe het werkt. Vragen die niet beantwoord kunnen worden door enkel rekening te houden met de dingen die we zien in het fysieke. Het toont ons in detail de beperkingen van leven. Als we onszelf beperken tot een bepaalde set waarnemingen dan beperken we onze ervaringen en hieruit volgt dat we onze kennis beperken. We zijn zowel deeltje als golf, tegelijkertijd. Als je beslist dat jouw leven enkel een deeltjesleven is, dan kies je ervoor op één plaats te blijven. Je hebt gekozen voor een leven dat geen richting en geen stuwkracht heeft, maar dat jou het comfort geeft van de hele tijd te weten waar je bent. Aan het andere uiteinde kan je kiezen voor een leven dat vervuld is van stuwkracht en richting, maar geen "veiligheid" in de plaats biedt. Je zal niet weten waar je bent, maar je weet wel dat je naar andere plaatsen gaat. Waar? Overal en nergens. Er bestaat hier geen juiste of verkeerde keuze. De mensheid heeft beide soorten mensen nodig, maar het helpt de maatschappij misschien wel als de leden ervan de verschillen zouden begrijpen en dat de éne soort niet beter of slechter is dan de andere. Ik ben er bang voor dat het aanvaarden, dat er meer bij het leven hoort dan het fysieke deel van het leven, essentieel is voor de evolutie en ontwikkeling van elk individu. Het zou al veel helpen als de wetenschap niet zo onder controle gehouden wordt door de autoriteiten, die een agenda hebben van macht in plaats van een medelevende menselijke agenda.

Wees beiden, zowel deeltje als golf. En leer te genieten van beide aspecten.
Het is een fantastische reis; maak ze de jouwe.