Fossiele Brandstoffen

Het Hoe en Waarom

Patrick Quanten

Fossiele brandstoffen ontstaan door het vergaan van dode planten en dieren. Deze brandstoffen worden gevonden in de aardkorst en bevatten koolstoffen en waterstof, hetgeen verbrand kan worden voor energieproductie. Steenkool, olie en natuurlijk gas zijn voorbeelden van fossiele brandstoffen. Steenkool wordt gewoonlijk gevonden in sedimentatie steenafzettingen waar steengruis samen met dood plantaardig en dierlijk materiaal in lagen ligt opgestapeld. Meer dan 50% of het gewicht van een stuk steenkool moet bestaan uit versteend plantmateriaal. Olie wordt oorspronkelijk gevonden als een vaste materie tussen lagen van sedimentatierotsen zoals schalie. Dit materiaal wordt dan verhit door de natuurlijke omstandigheden om een dikke olie te vormen die dan gebruikt kan worden om benzine van te produceren. Natuurlijk gas wordt in bellen boven deze olievelden gevonden. Het kan ook gevonden worden in lagen van sedimentatiegesteente waar geen olie aanwezig is. Natuurlijk gas bestaat voornamelijk uit methaan.

Dat is de basisinformatie over fossiele brandstoffen. Laten we nu eens kijken waar ons dat toe leidt.

Deze brandstoffen ontginnen en in grote hoeveelheden verbruiken betekent dat we na verloop van tijd onze energievoorraad zullen opgebruikt hebben, ongeacht hoeveel er aanwezig was. Gedurende miljoenen jaren hebben intense hitte en druk deze organische overblijfsels (fossielen) omgevormd tot koolstofrijke substanties waarvan wij afhankelijk zijn voor onze brandstof en voor een grote variëteit aan producten. Jammer genoeg zijn fossiele brandstoffen als dusdanig geen hernieuwbare grondstof en miljoenen jaren wachten zodat zich nieuwe steenkool, olie en natuurlijk gas afzettingen kunnen vormen is geen realistisch voorstel.

Men schat dat de gekende olievelden droog zullen staan tegen 2052. Realistisch gezien zullen we waarschijnlijk nooit zonder olie komen te zitten omdat, gezien de diepte van de aardkorst, er nieuwe velden zullen ontdekt worden. Afgezien daarvan is het meer dan waarschijnlijk dat de praktische beslommeringen van ontginning op zulke diepten economisch niet haalbaar zal zijn.
Volgens de Wereld Steenkool Associatie is er wereldwijd een steenkoolreserve van een geschatte 1,1 triljoen ton aan steenkool. Afgaande op onze huidige productie- en verbruik cijfers is er genoeg voor de komende 150 jaar. Rond 2168 zal het op zijn (tenzij we nieuwe afzettingsgebieden ontdekken waardoor de einddatum opschuift).
Volgens BP Statistisch Overzicht van de Wereldenergie 2018 hebben we nog zo’n 193,5 triljoen kubieke meter aan gas over, hetgeen ons nog ongeveer 90 tot 120 jaar van dienst zal zijn. Dat getal zal altijd schommelen: zoals we al zagen is dat afhankelijk van ons jaarlijks verbruik, hetgeen gestadig gestegen is van een relatief lage 3 triljoen kubieke meter naar meer dan 3,5 triljoen (BP Statistisch Overzicht).

In april 2015 schreef de ‘Investor’s Business Daily’ het volgende:

‘Een BP (British Petroleum) ambtenaar vertelde het magazine dat “energievoorraden overvloedig zijn. Bezorgdheden over een nakend tekort aan olie en gas zijn verdwenen.” Het ziet er zelfs zo goed uit dat ‘Engineering and Technology’ beweert dat “met het gebruik van innovatieve technologieën de beschikbare hoeveelheid fossiele brandstoffen een verhoging zal kennen van de huidige 2,9 triljoen olievaten naar een 4,8 triljoen tegen 2050, hetgeen bijna het dubbele is van de vooropgestelde wereldvraag naar olie.” Dat getal zou eventueel zelfs kunnen oplopen tot 7,5 triljoen vaten als de technologie en de exploratietechnieken nog sneller vooruitgang boeken.

Deze informatie bevestigt het idee dat de aarde eigenlijk een olieproducerende machine is. We noemen energiebronnen zoals ruwe olie en natuurlijk gas fossiele brandstoffen vanwege de veronderstelling dat deze de producten zijn van rottende organismen, of zelfs van dinosaurussen. Maar het label is een verkeerde benaming. Onderzoek van het afgelopen decennium toont aan dat koolwaterstoffen abiotisch gesynthetiseerd worden.

Met andere woorden, zoals vermeld in het ‘Science’ magazine, “de data impliceren dat koolwaterstoffen chemisch geproduceerd worden” van koolstoffen die in de aardkorst aanwezig zijn. ‘Nature’ magazine noemt het product van dit proces een “onverwachte bonus” van “natuurlijk gas en van de grondstof voor olieproducten”.

Het idee dat petroleum gevormd wordt uit dood organisch materiaal staat bekend als de ‘biogenische theorie’ van petroleumformatie en werd voor het eerst naar voren geschoven door een Russische wetenschapper bijna 250 jaar geleden. In de jaren vijftig van de vorige eeuw begonnen een aantal Russische wetenschappers zich hieromtrent vragen te stellen en zij stelden voor dat petroleum op een natuurlijke wijze kan ontstaan diep in de aarde. Deze zogenaamde ‘abiogene’ petroleum zou zich dan kunnen opwerken doorheen de spleten, afkomstig van asteroïde inslagen, om ondergrondse plassen te vormen, aldus één van de hypothesen. Abiogene bronnen zijn weldegelijk gevonden maar nooit in hoeveelheden die commercieel winstgevend zijn. “De controversie gaat niet over het al dan niet voorkomen van natuurlijk gevormde oliereserves”, zegt Larry Nation van de Amerikaanse Associatie van Petroleumgeologen. “Het gaat over hoeveel deze bijdragen tot de algemene aardreserves en hoeveel tijd en moeite geologen gaan moeten steken om deze velden te vinden. Als abiogene petroleumbronnen inderdaad in groten getale aanwezig zouden blijken te zijn dan betekent dit dat de aarde enorme reserves heeft aan ongerepte petroleum.”

In 2010 publiceerde de ‘Journal of Physics’ (Conference Series) het resultaat van een samenwerking tussen het Koninklijk Instituut voor Technologie in Zweden, de Moskou Staatsacademie voor Fijne Chemische Technologie (Rusland) en het Instituut voor Hoge Druk Fysica (Rusland). Zij concludeerden:

‘Een theorie over het ontstaan van abiotisch diep petroleum verklaart dat koolwaterstofverbindingen gegenereerd worden in de bovenste mantel en zich verplaatsen via de scheuren in de aardkorst. Daar vormen ze olie- en gasafzettingen in gelijk welk soort rots in gelijk welke structurele positie. Tot voor kort was een van de voornaamste obstakels voor het verder ontwikkelen van deze theorie het ontbreken van betrouwbare en reproduceerbare experimentele resultaten die de mogelijkheid zou bevestigen van de spontane synthese van complexe koolwaterstofsystemen onder hoge druk en temperatuur. Onze experimentele resultaten tonen aan dat abiotische synthese van koolwaterstoffen onder mantelcondities een reëel chemische proces is.’

Zelfs RationalWiki geeft toe dat dit idee plausibel is omdat:

Methaan kan het resultaat zijn van vulkanische activiteit en uit een bepaald type van theoretische vulkaan, de cryovulkaan, kan methaan ontsnappen in plaats van rots materie. Methaan levert in de atmosfeer water, CO en CO₂ op.
Methaan vormt korte ketens van koolwaterstoffen onder manteldruk, ontdekt in de USSR en al regelmatig bevestigd.
Moderne ‘steenkool naar vloeistoffen’ en synthetische motorolie zijn gebaseerd op koolwaterstofconversie.
Methaan bestaat op de maan van Saturnus, Titan, op Mars, op Jupiter, op Saturnus, eigenlijk op elke planeet of maan waar men kijken wil.
Methaan wordt vooropgesteld als zijnde abiotisch geproduceerd op Mars door een proces dat serpentinisatie heet.

Voor sommige koolwaterstoffen, zeker voor methaan – het kleurloze, reukloze hoofdingrediënt van natuurlijk gas – heeft de natuur vele recepten. Sommige zijn ‘abiotisch’, niet afkomstig van de aftakeling van prehistorisch leven, hetgeen ook afwezig was op de andere planeten van ons zonnestelsel, maar anorganisch gecreëerd door geologische en chemische processen diep in de aarde. Abiotische koolwaterstoffen zijn een belangrijk studieobject geweest van de ‘Deep Energy’ gemeenschap van het ‘Deep Carbon Observatory’ programma (DCO), een tienjarige exploratie van de meest innerlijke geheimen van de aarde, dat in 2018 afgerond werd. DCO experten geloven dat een abiotische bron van methaan een verklaring biedt voor de meest ongewone voorvallen met gas, inclusief de vlammen van Chimaera in het zuidwesten van Turkije. Chimaera ligt niet bovenop een conventioneel olie- of gasveld dat door afstervend organisch residu uit het verre verleden gevormd werd. En toch branden daar op de bergtop dozijnen kleine vuren al verschillende millennia. Andere omstandigheden waar we ongewone voorvallen met methaan tegenkomen zijn onder andere:

Oeroude Precambrium schilden – rotsen in de kern van de continenten die zo’n 3 miljard jaar geleden gevormd werden
Op de oceaanbodem (bv., extreem hoge temperatuur openingen bij of in de buurt van bergkammen in het midden van de oceaan en opborrelende moddervulkanen)
Op continenten (sijpelaars en hyper-alkalische bronnen en waterhoudende grondlagen)

Abiotisch methaan van de aarde wordt nu geacht grotendeels afkomstig te zijn van een chemisch proces waarbij waterstof gecreëerd wordt door de hydratatie van ultramafische gesteenten die een ‘serpentinisatie’ ondergaan, een reactie die ontstaat wanneer water het mineraal olivijn [(Mg,Fe)2SiO4] ontmoet. Deze hydratatie en metamorfose transformatie van ferromagnesische mineralen, zoals olivijn en pyroxeen, naar mafische en ultramafische rots produceert serpentiniet.

In een wetenschappelijk artikel, gepubliceerd in januari 2013, concludeerde Vladimir G. Kutcherov het volgende:

‘Geologische data die in dit hoofdstuk voorgesteld werden beantwoorden niet de voornaamste vragen in verband met de hypothese van de biotische oorsprong van petroleum. Enkel de theorie van de abiogene, het diepe origine van koolwaterstoffen, levert een overtuigende verklaring op voor al de aanwezige data.’

De moderne Russisch-Oekraïense theorie van een diep, abiotisch ontstaan van petroleum is een uitgebreide verzameling van wetenschappelijke kennis die het onderwerp van de chemische genese van koolwaterstofmoleculen waaruit natuurlijke petroleum opgebouwd is omvat, alsook de fysieke processen die aanleiding geven tot de aardse concentratie ervan, de dynamische processen van de beweging van dat materiaal naar geologische petroleumreservoirs, en de locatie en economische productie van petroleum. De moderne Russisch-Oekraïense theorie van een diep, abiotisch ontstaan van petroleum erkent dat petroleum een primordiale materie is met een diepe oorsprong, die tot in de aardkorst doorgebroken is. Kort door de bocht gezegd, petroleum is geen ‘fossiele brandstof’, en ook natuurlijk gas is dat niet, en er bestaat geen intrinsiek verband met kadavers van dinosaurussen (of gelijk welk ander biologisch afval) ‘in sedimenten’ (of ergens anders).

De voornaamste reden voor de weerstand tegen nieuw wetenschappelijk bewijsmateriaal is steeds hetzelfde. Nieuw bewijs en andere theorieën verstoren de hiërarchie binnen de wetenschappelijke gemeenschap en omdat we mensen zijn ‘vechten’ we voor waar we in geloven. Het is zeer moeilijk om een levenswerk zomaar los te laten, een reputatie op te geven, en dan zeker wanneer daardoor je hele wereld op z’n kop komt te staan. Eens een gevierde wetenschappelijke held en nu een wetenschappelijk verdwaalde ziel. En of dat op zich nog niet genoeg is dan komen de proponenten van de oude theorie ook nog eens van buitenaf onder druk te staan. De situatie wordt nog verergerd door het feit dat, heel dikwijls, een volledige industrie werd opgebouwd op de algemeen aangenomen theorie. Wanneer deze niet langer waar blijkt te zijn dan verlegt zich de nadruk en een heel nieuw veld aan mogelijkheden opent zich, hetgeen een directe bedreiging vormt die, niet enkel de oude theorie, maar ook de gehele industrie die erop gebaseerd is, dreigt te vernietigen.

Niettegenstaande dat is wetenschap wetenschap en vergaren we steeds meer kennis. Uiteraard gaat dit ons wereldbeeld blijven veranderen en ons inzicht in natuurlijke processen. We doen er goed aan om, te allen tijde, ons te blijven opstellen voor de alternatieven, want geen enkele theorie heeft ook maar enige absolute waarde.

Wat deze ‘nieuwe’ theorie over de oorsprong van wat algemeen bekend staat als fossiele brandstoffen naar voor heeft gebracht is bewijs dat de aarde, de natuur, verschillende manieren kent om olie- en gasvelden in de aardkorst op te slaan. Meer nog, deze natuurlijke processen vinden continu plaats en er bestaat geen miljoenen jaren wachtperiode tot hoge druk en temperatuur ons de gewenste materialen opleveren, de grondstoffen voor de productie van energie en andere producten. Het blijkt nu dat de aarde deze grondstoffen voortdurend aanmaakt en veel sneller dan eerst vooropgesteld.

Dan rijst de vraag waarom dit nieuws niet met toeters en bazuinen onthaald is, een overwinning op de boeien van een beperkte voorraad? Zouden we niet van blijdschap in de straat moeten staan dansen? Zouden we ons niet bevrijd moeten voelen? Het feit dat de media en onze regeringen, gekluisterd aan gecontroleerde ‘wetenschap’, dit nieuws vergeten te verspreiden toont aan dat het gevoel van blijheid en opluchting niet door hen gedeeld wordt, en niet door de mensen die media en overheden onder controle hebben. Eigenlijk zien we het tegenovergestelde gebeuren. Een wereldwijde campagne om de mensen te informeren over hoe kritiek de situatie van de planeet wel is en dat het allemaal onze schuld is omdat we ‘fossiele brandstoffen’ verbruiken. Niet alleen gaat, volgens het officiële verhaal, de hele planeet die we bewonen ten onder vanwege de verbranding van deze materialen (stijgend CO₂ gehalte in de atmosfeer, blijkbaar!), maar binnenkort zal de bevoorrading ervan ook nog ophouden ook. Ik denk dan dat het er heel erg op lijkt, als ik hun gedachtegang volg, dat de vernieling die we nu aanrichten al snel tot een natuurlijk einde gaat komen! Maar zij willen wel dat we ons inzetten voor de zaak, dat we er kwaad over zijn, dat we deel gaan uitmaken van deze revolutie, die zij, onze leiders, voor ons in goede banen zullen leiden.

Wat zou het gevolg zijn van een ‘dreigend’ tekort in de bevoorrading van brandstoffen voor de industrie en de consumenten? Wanneer er een tekort is aan iets dan wordt het duurder, en de mensen hebben het gevoel dat dit een ‘natuurlijk’ fenomeen is. Er is uiteraard niets natuurlijks aan want de prijs van olie, gas en steenkool wordt bepaald door de industrie, niet door de natuur, en het doel ervan is dat de producten zoveel mogelijk winst opleveren. Wanneer je de mensen ervan kan overtuigen dat er een tekort is dan kan je de prijs opkrikken, keer op keer, zonder enige tegenkanting van de bevolking. Er groeit een gevoel van berustende aanvaarding, zelfs een idee dat men z’n medewerking moet verlenen om uit deze voorgestelde crisis te geraken. We moeten minder gaan verbruiken en tegelijkertijd bereid zijn, en dankbaar, om meer te betalen voor ons gedaald verbruik. De industrie, daarentegen, maakt grotere winsten en verovert steeds meer controle over de geest van de mens en een grotere invloed in hun alledaagse leven.

Het tegenovergestelde is ook waar. Een overvloed aan iets maakt dit spotgoedkoop en ongeschikt om als drukmiddel te gebruiken. Er is dan geen enkele drang om te investeren in faciliteiten om duurdere energie te produceren zoals kernenergie, windmolenparken, zonnepaneelvelden, hydro-elektrische centrales. Individuen, zowel als de industrie, zouden al snel een paar vaten goedkope brandstof gaan halen en die verbranden. En niemand zal zich zorgen maken over de CO₂ impact want iedereen weet dat de natuur daar wel weg mee weet en CO₂ al gedurende verschillende miljoenen jaren tot bondgenoot gemaakt heeft. Zonder CO₂ in de atmosfeer zou er geen zuurstof geproduceerd worden. Dus, als we een (bijna) eindeloze hoeveelheid brandstof voor onze energievoorziening gaan verbranden dan stimuleren we terzelfdertijd de zuurstofproductie. Dit lijkt op een win-win situatie. Hierdoor zouden de leiders van onze maatschappij niet langer de bevolking bij de keel hebben. Zij hebben het nodig om zich vast te houden aan de algemene kennis dat er een tekort is aan brandstof en dat het verbruik ervan onze planeet naar de vaantjes helpt.

En is het niet interessant dat het overgrote deel van het onderzoek naar dit thema in Oost-Europa gedaan werd, in Rusland en hun buurlanden? Niet in het Westen. En wie zit er achter de ‘brandstoftekort’ agenda? Het Westen. Onze industrie. Maar zij investeren niet in degelijk onderzoek aan de hand van een theorie die al zeventig jaar lang een hoop bewijsmateriaal oplevert en die het einde zou kunnen betekenen van enorm hoge brandstofprijzen voor de consument.

Het lijkt er heel erg op dat ik bedrogen word. Ik word gedwongen in onderdanigheid en gehoorzaamheid. Ik word opgesloten in een idee en ik mag niet over de muur gluren. Enkel wat zich afspeelt binnen de gevangenismuren is echt! En ik moet nog altijd dankbaar zijn ten opzichte van de bewakers want zij vertellen mij dat ze voor mijn veiligheid instaan, voor mijn voedsel en onderdak zorgen. Zij vertellen mij dat er niets anders is dat ik in mijn leven zou nodig kunnen hebben. Ik moet hen dankbaar zijn omdat zij de beschermers zijn van de waarheid en dat zij bereid zijn om deze waarheid met mij te delen.

Juli 2024